SEKCJA GOSPODARCZA: DAIMLER VS BMW

90 Comments on “SEKCJA GOSPODARCZA: DAIMLER VS BMW”

1. Dziwi mnie trochę uzasadnienie, ujemnego cash flow dla Daimlera, tym że samochody zostały sprzedane a pieniądze za nie dopiero wpłyną. To mogłaby być prawda tylko gdyby 2015 był pierwszym rokiem działalności firmy. Tak nie było, więc w 2015 powinny wpłynąć pieniądze za auta z ubiegłych lat. Ciekawe też czy jest to jednorazowy taki wynik czy w poprzednich latach było podobnie. 2016 też wygląda bardzo słabo. Jest to dziwne w obliczu bardzo dobrych pozostałych wskaźników.

   • 2015 nie musiał być pierwszym rokiem działalności: wystarczy, że znaczaco wzrosła ilość samochodów sprzedanych za pośrednictwem Daimler Financial Services – wtedy wypływ gotówki z tego tytułu przekroczyłby wpływy ze spłat udzielonych wcześniej kredytów i leasingów.

     Może powinienem był wrzucić tutaj całość sprawozdania cash flow, ale ono jest bardzo obszerne i niektórych mogłoby przerazić. W każdym razie w sekcji operacyjnej największymi pozycjami ujemnymi sa wzrost należności działu Financial Services (-10 mld €) oraz wzrost należności leasingowych (-4 mld).

2. Same ciekawe rzeczy na marginesach tego wpisu Szanowny Autor wypisuje! Bardzo dobra diagnoza społeczna.
   I dalej też bardzo interesująco- dla mnie ciekawe są też prozaiczne porównania- Mercedesów w Chinach więcej niż w USA! A to dopiero! C Klasy więcej niż A i B razem wziętej.
   Niestety dalej skomentuję dopiero wieczorem.

3. Nie się co dziwić, że Daimler Financial Services jeszcze nie przynosi zysków. Pracując u jednego z multi dealerów widzę (np. od kolegów z działu samochodów używanych), że tak głośno reklamowany wynajem aut, leasingi bez wpłat z gwarantowanym odkupem i inne tego typu produkty finansowe mocno zaniżają wartość aut i na koniec pętli okazuje się, że nikt na tym nie zarabia..

   A ja znów się przypomnę, że strasznie ciekawi mnie wynik grupy FCA 😀
   I na koniec tak swoją drogą naprawdę doceniam ogrom pracy jaki w to wkładasz – brawo!

   • DFS przynosi zyski – ale w tym momencie ma ujemny cash flow, co jest najnormalniejszym na świecie zjawiskiem przy kredytowaniu wzrastajacej sprzedaży: z firmy wyjeżdża coraz więcej towaru, a zapłata przychodzi z opóźnieniem, czyli za ilość mniejsza (bo dawniej sprzedaż była mniejsza). To akurat nie jest powód do niepokoju, o ile firma ma możliwość zasypania tej dziury w kasie. W przypadku Daimlera nie ma o to strachu.

     A jak chodzi o pracę – to może niektórych to zdziwi, ale analizy finansowe sa dla mnie jednym z mniej czasochłonnych rodzajów wpisów. Takie rzeczy robię na co dzień w pracy – patrzac na sprawozdania finansowe wyrabiam sobie opinię o niej w ciagu kilku minut. Oczywiście obliczenie wszystkich wskaźników i przelanie na papier w strawnej formie trwa już ładnych parę godzin, ale mnie jako analitykowi finansowemu czasami trudniej sformułować opinię na temat jakichś procesów historycznych albo zebrać jakieś stare dane niż opisać sytuację firmy 🙂

4. Przeraża mnie trochę fakt wyewoluowania Mini ze swoich pierwotnych zamierzeń, w aż 8 modeli …

   • Że osiem to nic – sprawdź sobie w Wiki ich wymiary i masę, wtedy zobaczysz, jakie z nich “Mini” i ile pozostało z pierwotnej idei Issigonisa.

     • Widziałem ostatnio na żywo 5-drzwiowe podniesione, musi Countryman? Wyglądało okropnie.

     • a ja też polecam sobie przejrzenie ile było wersji pierwotnego Mini, typu Riley, Wolseley, Moke, Countryman, Clubman, pickup, van…

     • Dlatego ja mówię, że to nie chodzi o wersję, tylko o masę, rozmiary i cenę.

     • W Mini Spiritual była idea. Zastanawia mnie co by było gdyby wprowadzili go do produkcji, czy BMW wyszłoby na tym lepiej niż na tych wszystkich pseudo-retro Mini. Smartów trochę jeździ czego kompletnie nie rozumiem, a Spiritual wygląda trochę jak lepszy smart, przynajmniej na papierze więc szansa na odniesienie sukcesu była.
       Z drugiej strony rozumiem to posunięcie, w końcu trudniej spieniężyć ideę niż quasiretronostalgicznylans 😉

     • Mi akurat Countryman się bardzo podobał zarówno z zewnątrz jak i w środku, ten styl pseudolotniczego wykończenia mnie nawet urzekł. Za to nie podoba mi się normalne mini, tak samo jak nie podoba mi się Fiat 500, już Nissan Juke mi się fajniejszy wydaje.
       Tak więc są gusta i guściki, i coś w tym jest bo inaczej te samochody nie byłyby produkowane w takich ilościach.

     • Oczywiście, że gusta są różne, ja też zawsze wolałem większe auta od mniejszych (choć oczywiście do pewnych granic), ale w tym przypadku chodzi o to, że ideą Mini było upakowanie maksymalnie dużej kabiny i bagażnika do naprawdę niedużego i lekkiego nadwozia. BMW może sobie produkować dowolnie wielkie fury, jak seria 7 albo X6, ale jeśli twierdzi, że przy pomocy Mini kontynuuje jakąś tradycję i usiłuje odcinać od niej kupony, to jest to nadużycie. Oczywiście klienci mogą mieć to w głębokim poważaniu, a nawet nie mieć pojęcia o oryginalnym Mini. Kupują to, co uważają za sexy i cool, to jest ich prawo, ale to po prostu nie jest Mini.

   • Ja wiem, że dla czytelników Automobilowni to nie nowość…
     Kilka zdjęć “ewolucyjnych”:
     http://tinyurl.com/hn83gqu
     https://safetystance.files.wordpress.com/2012/10/comparison-2.jpg
     http://iamtheweather.com/vveather/wp-content/uploads/2009/07/Dock.jpg

     • Normy bezpieczeństwa zrobiły swoje. Należy także pamiętać, że wymiary antropometryczne także się zwiększyły. Poza tym nikt nie lubi ciasnoty, standard życia się zmienił. Co nie zmienia fakty, że auta są większe. Ale akurat 500 jest całkiem dobrym nawiązaniem, przynajmniej od strony wizualnej.

     • Sama S2000 jest tak mała, że dzisiaj aż ciężko uwierzyć, że do tego starszego roadstera w ogóle dało się wsiąść

     • @wojluk: chyba obwód pasa:) pomijając okresy głodu ludzie kiedyś nie byli niżsi niż obecnie: Hitler (powszechnie uważany za kurdupla) 1,75, Churchill 1,67, F. Roosevelt 1,88, Patton chyba 1,85, Skorzeny 1,92 i de Gaulle 1,96. Pamietam ze średnia wzrostu z któregoś z wikińskich grobów przekraczała 1,8 m, czyli chłopaki byli wyżsi ode mnie a ja dzisiaj tez jestem raczej wsród tych wyższych

     • Ja proponowabym porównanie wielkości porcji w restauracjach z lat 50-tych i dzisiejszych, choćby z McDonalda albo ze stołówek pracowniczych (bo w tych przypadkach łatwo znaleźć dane).

5. ciekawe, ladnie opisane (bez tego nie chcialo by mi sie samemu analizowac tabelek, a tak sie przyjemnie czyta)
   nie rozumiem tylko co to jest NAFTA (poza oczywiscie jedna z frakcji rafinacji ropy naftowej)

   • NAFTA = North American Free Trade Association. Północnoamerykańska strefa wolnego handlu, w skład której wchodza USA, Kanada i Meksyk.

     • dzieki 🙂 w zyciu bym nie zgadl, myslalem ze to o afryke chodzi 😉

6. Ciekawe zestawienie. Świetnie, że podejmujesz się też takich, mogło by się wydawać “mniej motoryzacyjnych” tematów. Pozdrawiam

7. Zgadzam się z opinią autora że klientela firm BMW i Daimler jest dość przywiązana do tych marek i nie chętnie zmienia je na inne. Ktoś kto jeździł i jeździ którymś z tych aut ( zwłaszcza nowym ) , raczej nie patrzy na Skodę czy Renault itp.

8. Ja uważam motocykl za jeszcze lepszy od tramwaju, pociągu czy metra w codziennym dojeżdżaniu do centrum w godzinach szczytu. Nie czuję potrzeby posiadania jednośladu dla przyjemności, ale jestem pod wrażeniem przydatności w zatłoczonym mieście.

   Samochody autonomiczne to ciekawy temat. Do niedawna traktowałem je jako ciekawostkę bez szans na sukces, teraz zaczynam mieć wrażenie, że są bliżej niż mogłoby się wydawać. Producenci podają konkretne daty w bardzo bliskiej przyszłości. W zeszłym miesiącu rozmawiałem prywatnie z pracownikiem firmy, której autonomiczny samochód ma być gotowy w 2019r. Facet snuł wizje, że szybciej niż wszyscy myślimy samochody będą same krążyć po miastach, a pasażerowie będą je zamawiać w ramach abonamentu przez aplikację. Nie był jakimś wariatem, miał niezłe stanowisko w korporacji i tak mocno wierzył w to co mówił, że do dzisiaj się zastanawiam czy te wszystkie wielkie firmy się mylą.

   • Ja bym jeszcze wyżej postawił rower – tyle tylko, że na stosunkowo krótkie dystanse. 10 km w jedną stronę to już jest sporo.
     Ale rower jest odrobinę mniej podatny na kiepską pogodę, no i bezpieczniejszy – w końcu rzadko jedzie szybciej niż 30 – 40 km/h. No i w przeciwieństwie do motocykla może od biedy jechać po chodnikach.

     • Motor ma znacznie lepsze czasy dojazdu, nawet gdy jest blisko. W obu przypadkach trzeba się przebierać po przyjeździe do biura 😉 Jednak motocykliści mają całkowicie wodoodporne kombinezony, a rowerzysta po deszczu potrzebuje jeszcze wziąć prysznic 😛 Nie widziałem żadnych badań, kto jest bardziej narażony na wypadek, sam jestem ciekawy. Z jednej strony motocyklista potrzebuje znacznie wyższych umiejętności technicznych, ale z drugiej to łatwiej go dostrzec. Jeszcze kwestia spalin, szybko i głęboko oddychający rowerzysta wdycha dużo dymu autobusów. Motocyklista nie ma wysiłku fizycznego, przez co nie potrzebuje tyle tlenu, a poza tym jedzie po przeciwnej stronie pasa niż autobusowe wydechy.

     • Kiedyś na którymś z polskich portali motocyklowych były statystyki, najmniej wypadkow mieli użytkownicy motorowerów, potem rowerzyści i użytkownicy motocykli powyżej 50 ccm.
       Ja zdecydowanie bezpieczniej czuje sie na motorze niż rowerze, nawet 125 nie ma problemów z utrzymaniem średniej prędkości ruchu w terenie miejskim/podmiejskim a na rowerze wszystko chce Cie wyprzedzić – nieważne czy jest miejsce.

     • Pewnie wypadki motocykli częściowo biorą się stąd, że ich właściciele używają ich do podnoszenia sobie poziomu adrenaliny. Jeżeli używasz motoru do sprawnego dotarcia do celu, a większy jest tylko po to, żebyś nie musiał się męczyć z pięćdziesiątką to naprawdę jest w porządku. Póki masz oczy do okoła głowy, sam myślisz za innych, nie ufasz nikomu i nie zakładasz z góry, że wszyscy Cię widzą to możesz czuć się bezpiecznie 🙂

     • Posiadałem przez chwilę odblokowany skuter 50ccm. Najlepsze czym jeździłem po mieście i do pracy przez wioski. Piszę to jako zadeklarowany maniak rowerzysta i wielbiciel motocykli z manualną skrzynią biegów. Moje bezsilnikowe -cykle mogły czuć się wtedy zagrożone, detronizacja była blisko.
       Vmax ~90km/h, prędkość przelotowa ~70km/h, ładne przyśpieszenie, małe spalanie, względna cisza i dobra ochrona przed warunkami pogodowymi. Brak bagna na plecach i pod pachami.
       Pomimo zaletach skuter to jednak pojazd nieprestiżowy więc nie występuje tłumnie na drogach. Zauważyłem że w większości przypadków jest to stadium przejściowe pomiędzy nogami a zgniłym i glebniętym Golfem/Civiciem, a szkoda.

     • Dla mnie skuter odpada, bo żywię organiczna, nie do końca racjonalna odrazę dowszelkich zmotoryzowanych jednośladów. Rower tak, może być, ale prędkość saochodu na dwóch kółkach jest dla mnie nie do przeskozenia psychologicznie. Być może dlatego, że kilka razy w życiu widziałem na własne oczy wypadek motocyklisty i – hmmm, w samochodzie to jednak inaczej wyglada.

       Poza tym na skuterze, inaczej niż w tramwaju, nie mogę czytać – a prawie godzina dziennie na ten cel (2x 25 minut plus kilka minut na przystanku) jest dla mnie wprost bezcenna.

   • Tutaj się nie zgodzę: jeżdżę do pracy rowerem od iluś lat. Najdalszy dystans jaki pokonywałem to ok. 8,5 km w jedną stronę. Nigdy nie musiałem się przebierać, chyba, że bardzo szybko jechałem. Różnica w czasie dojazdu wynosiła wtedy ze 4 minuty – lepiej jechać wolniej ale się nie spocić. Chociaż jadąc 8 km wzwyż to już robi się trudne.
     Co do deszczu również się nie zgodzę 😀 Używam peleryny rowerowej; takiej specjalnej. Tylko RAZ zmokły mi nogi od ud w dół, ale wtedy lało jak z cebra i co gorsza był silny wiatr.
     Co do spalin – obecnie pracuję w centrum Krakowa. 90% trasy wiedzie po ścieżkach rowerowych, gdzie jestem kilka metrów dalej od autobusów niż motocykliści, ALE w przypadku braku ścieżek (vide Nowohucka w Krakowie), dojazd to masakra połączona z pandemonium.
     Prędkość – zgoda; na rowerze jadę ok. 30 km/h – wolno. Teraz mam ok. 4.2 km do przejechania, nie ma to więc zbytnio znaczenia (rower jest szybszy niż samochód na tej trasie!), ale przy dłuższym dystansie samochód staje się szybszym środkiem transportu.

     • Przy uznaniu danego środka za optymalny na danej trasie mamy wiele czynników.
       Jeśli mamy ścieżki rowerowe to faktycznie rower ciężko pobić. Jeśli musimy jechać po jezdni wolę motor – bez problemu można się rozpędzić do prędkości ruchu; bycie wyprzedzanym na wąskiej drodze przez ciągnik z naczepą na grubość lakieru nie jest zbyt przyjemne. Na rowerze mogę utrzymać jakieś 20-25 km/h ale miałem kolegę na studiach, który bez problemu utrzymywał 40.
       Samochód może oznaczać stanie w korkach i szukanie miejsca postojowego oferując w zamian nieporównywalnie większą ładowność.
       Tramwaj/autobus – najmniejszy komfort, najdłuższy czas jazdy ale nie wymaga od nas prawie żadnej uwagi, którą możemy poświęcić na coś innego (bez wnikania czy jest to czytanie książki, analizowanie wykresów giełdowych czy gapienie się na współpasażerki;). Do tego nie mamy problemu aby do obiadu wziąć wino czy piwo:).
       Zawsze mamy jeszcze opcję pieszą, z której często korzystam latem po pracy (pokonanie 5.5 km zajmuje wtedy zawsze tyle samo).

     • Zapomniałeś chyba o bardzo ważnej rzeczy, mianowicie o kosztach – samochód jest masakrycznie drogi, tramwaj kosztuje mnie nieco ponad 40 zł miesięcznie, a rower jest prawie za darmo.

       Ja mam przy okazji takie szczęście, że tramwajem przejeżdżam z obrzeży Krakowa do centrum w ciagu 25 minut – samochód może być najwyżej odrobinę szybszy i tylko w nocy, bo w dzień zawsze będzie wolniejszy. Nie mówiac o poszukiwaniu parkingu i opłacie zań. W godzinach szczytu moja linia kursuje co 6 minut, więc czekanie w zasadzie nie istnieje. Do tego, tak jak mówisz, dochodzi codziennie godzina wolnego czasu na samokształcenie – w naszej epoce bezcenna. A wygoda? No cóż, ja siedzę kilkanaście godzin dziennie, więc postać sobie pół godziny to wręcz ulga dla kręgosłupa.

       Dlatego mówię, że do codziennych dojazdów do pracy nie ma jak tramwaj. Oczywiście jeśli ktoś ma pod nosem przystanek dobrej linii, tak jak ja – wiem, że nie każdy ma takie szczęście.

       A samochód oczywiście uważam za najwspanialszy wynalazek ludzkości – ale nie w mieście.

     • Postać w tramwaju/autobusie ok – ale nie w zimie kiedy człowiek ma na sobie 7 warstw ubrania, ogrzewanie jest ustawione na wypiek i mamy godziny szczytu. Do tego niskopodłogowce to pod względem komfortu kiedy się skończą miejsca siedzące istny koszmar (IMO najlepsza jest hybryda – pół niska do łatwego wsiadania, pół wysoka dla przestrzeni).

       Gdybym do pracy musiał przejechać na drugi koniec miasta i być na punkt 8 jakbym nie liczył najsensowniejszy wychodzi mały motocykl. Przynajmniej dopóki nie spadnie śnieg. 125 podobno po mieście palą w okolicach 3-4 l/100km (z gaźnikiem i chłodzeniem powietrzem).

       Na mojej liście samochód raczej nie jest na pierwszym miejscu, ale pewnie w pierwszej 10;)
       Samojezdy z autopilotem to dla mnie kusząca alternatywa – i moim zdaniem mają sporą szansę sprawdzić się lepiej poza miastem (bo w mieście i tak mamy zbiorkom) – w pt wieczorem wsiadamy i każemy się zawieźć 600 km na Weekend (np. z Wrocławia nad morze) mogąc się wyspać po drodze. Na trasie widokowej możemy bez przeszkód podziwiać widoki zamiast czarnej nitki jezdni (chociaż to wymaga poważnych zmian stylistycznych – dzisiaj się wszyscy prześcigają w ograniczaniu widoczności. Słupki w Jeepie Renegade są grubsze od ud kubańskich dziewic zawijających cygara).

     • Argument z czytaniem w tramwaju jest bardzo silny. Ja cenię w motorze to, że można jechać kiedy się chce (jak tramwaj jest co 6 minut, to nie aż tak istotne), jak się chce, ale przede wszystkim samemu. Może to kwestia przyzwyczajenia, ale w komunikacji masowej trzeba się liczyć, że można trafić na nieprzyjemnych współpasażerów.

       Co do kosztów, to ciągle łapię się na tym, że raczej nie najlepiej zarządzam prywatnym budżetem 😛 Nie wiem ile kosztują bilety, nigdy nie sprawdziłem ile pali skuter 125, nie znam cen artykułów spożywczych itp. Tak wiele wydatków uważam za nieistotne, że w sumie na pewno składają się na zauważalną kwotę, która mogła zostać na moim koncie. Ciekawi mnie jak zawodowcy z branży finansowej podchodzą do takich tematów, czy szewc bez butów chodzi? Czy każdy drobny wydatek jest przemyślany, czy po godzinach to raczej luzik? 😉

       Dla mnie największą zaletą autonomicznego samochodu byłoby weekendowe spotkanie ze znajomymi w mniejszym mieście, gdzie w nocy nie da się zamówić taksówki. W końcu nikt nie musiałby się męczyć na trzeźwo 🙂 W UK jest trochę lepiej dzięki wysokiemu limitowi alkoholu w wydychanym powietrzu, 0,8 promila, ale to nie rozwiązuje problemu całkiem.

9. ciekawie się patrzy na sprzedaż modeli w trakcie ich życia rynkowego – niby to oczywiste, ale na przykładzie BMW widać to ekstra – modele, które zaraz zostaną wymienione, bądź zbliża się lifting (7!) zaliczają spadek, a nowe atrakcyjne modele (X6) szybują pod niebo

   • Pamiętam jak kiedyś w BMW była dokładnie odwrotna sytuacja. Media branżowe donosiły, że po prezentacji kontrowersyjnej siódemki E65, sprzedaż poprzedniej E38 gwałtownie wzrosła pod sam koniec produkcji.

     • moze to jest specjalne zagranie – jak sie niema pomyslu na nic nowego konkretnego to trzeba zrobic jakiegos paszkwila i postraszyc ludzi ze tego poprzedniego “porzadnego” niedlugo nie bedzie 😉 troche droga zagrywka, ale moze i oplacalna 😉

     • Z perspektywy czasu widać, że kontrowersyjny wygląd się BMW opłacił. Seria 7 E65 był pierwszym samochodem w segmencie, który przez jakiś czas sprzedawał się lepiej niż S klasa. Tylko nie pamiętam, czy w Niemczech, w Europie zachodniej czy ogólnie. Może dlatego, że akurat kiedy nabywcy oswoili się ze stylem Chrisa Bangle, Mercedes W220 był już dosyć stary. S klasa ciągnie swoją legendę do dzisiaj, z którą nie da się skutecznie konkurować na dłuższą metę. To taka limuzyna domyślna, powszechnie uznana przez szoferów i pasażerów. W tym roku nawet zapytałem profesjonalnego szofera dlaczego jeździ siódemką, skoro zdecydowana większość ma W222 (szoferzy pracujący na własny rachunek sami wybierają, płacą raty i utrzymują samochody). Powiedział, że to tylko jego osobiste i subiektywne preferencje, a w tej branży lepiej mieć S klasę, bo Mercedes daje zdecydowanie szerszy wybór zleceniodawców i ofert pracy.

     • Do pewnego momentu Opel Kapitaen sprzedawał się lepiej niż S-Klasa, więc BMW na pewno nie było pierwsze 😉

     • No tak, zdarza mi się czasem zapomnieć, że przed moim urodzeniem też istniał świat i samochody 😉 Jestem świadomy istnienia w przeszłości Opli z amerykańskimi V8 pod maskami, ale nie wiedziałem, że osiągały takie sukcesy rynkowe.

10. jeszcze maly pomysl racjonalizatorski –
    jak robisz print screeny tabelek i pewnie potem do painta wklejasz bo tak najprosciej, to zapisuj to potem jako GIF a nie JPG – gif jest kompresja bezstratna (tylko ze ma ograniczenie 256 kolorow ale w tym wypadku to nie istotne), dzieki czemu linie sie tak paskudnie nie rozmywaja 🙂
    oczywiscie najlepiej tego potem nie skalowac, bo tez sie rozmyje

    • OK, masz rację!

11. Super artykuł.

    A Bmw znajduje się pewnie jak zwykle gdzieś pomiędzy głębokim zatroskaniem a przerażeniem kiedy myśli o Daimlerze. Mieli ich jeszcze niedawno na deskach, a tymczasem dostała bawarska mafia jak zwykle po garbie.

    A jak jeszcze się okazało, że Daimler jest bardziej do przodu z ofensywą 2020, to bmw i dräxlmaier juz w ogóle amoku dostają.

    Nie lubię bmw. Oni organizacyjnie i systemowo są w chaosie jak GM, a mniemanie mają jak by produkowali jedyne samochody na świecie.
    Daimler jest niedoscigniony. Tam naprawdę wszystko działa. Pomijam ruskiego daimlera. To jest dramat.

    • tak, wszystko działa poza zawieszeniem w W220 😉

      • Ono działa bardzo dobrze. Tylko nie biedocie, która chciała prestiżu, ale nie chciała za niego płacić.

12. Czy możesz uchylić rąbka tajemnicy jak to jest w ruskim daimlerze?

    • Kto pyta, temu kulka.

    • Ruski Daimler działa odseparowany od tego właściwego. Nie dzielą portali na przykład. Wysyłki odbywają się w kosmiczny sposób, żeby nie wykazywać ruchów. Nie przestrrzegaja MBST.
      Dlugo by opowiadac.

13. Szczepanie, Twoja konkluzja artykułu jest zapewne słuszna, choć co do Daimlera i BMW i przywiązania ich klientów to dotyczy to, tak myślę, głównie klientów europejskich. Klienci z Azji i USA nie są tak przywiązani, jak sądzę i w razie czego przesiądą się do Lexusów, czy Infiniti, a może i jakichś “baby Bentleyów” czy “limuzyn Porsche” bez europejskiego sentymentu.

    Z ciekawości zapytam: a czym kierują się inwestorzy giełdowi, oprócz analiz takich jak Twoja (ino może bardziej pogłębionych)?

    • Każdy ma swoje tajemne sposoby 🙂

      Generalnie są dwa typy analiz inwestycyjnych: fundamentalna i techniczna. Zwolennicy tej pierwszej szukają wskazówek w sprawozdaniach finansowych, śledzeniu trendów w całej gospodarce i danej branży, w tym, co dzieje się w konkretnej firmie, itp. Ci techniczni patrzą wyłącznie na dotychczasowy przebieg zmian cen danego aktywu i wyszukują prawidłowości. O dziwo, czasami działa to znakomicie, bo ceny kształtowane są przez zachowania inwestorów, a psychika wszystkich homo sapiens ma pewne cechy wspólne. W każdym razie analiza techniczna jest dużo prostsza i mniej czasochłonna, a według wielu daje wcale nie gorsze rezultaty. Tak, zgadzam się, samego mnie to zaskakuje 🙂

      • Słyszałem nawet, że w analizie technicznej komputery skuteczniej handlują akcjami od ludzi. Algorytmy są wolne od błędów czy ułomności ludzkiego umysłu, na które każdy jest narażony. Dla mnie trochę przerażające jest, że w analizie fundamentalnej makler ma faktycznie niezbyt duży wpływ na swoje wyniki. Bardzo często decyduje przypadek, sukces bywa zwykłym szczęściem, a porażka losowym pechem. W pewnej firmie inwestującej pieniądze bogatych klientów (nie pamiętam jaki rodzaj funduszu, ani w co inwestowali) zlecono badania na podstawie wieloletnich wyników poszczególnych maklerów. Wykazano, że w dłuższym czasie nie ma żadnej koleracji pomiędzy wynikami “dobrych” i “złych” maklerów. Lepsi w jednych latach, bywali gorsi w późniejszych i odwrotnie bez powodu. Specjaliści zinterpretowali, że te wyniki finansowe to faktycznie tylko przypadki, a w rocznych premiach nie decydują zasługi konkretnego maklera, tylko ślepy traf. Zdumiewające wyniki zostały zignorowane, system wypłacania premii się nie zmienił.

      • To jest bardzo stara hipoteza, chociaż nikomu nie udało się jej jeszcze udowodnić: że w długim okresie nie da się uzyskać stopy zwrotu wyższej od wzrostu całości rynku, bo wszyscy dysponujemy tymi samymi informacjami i rynkowa cena aktywów odzwierciedla je wszystkie. Oczywiście w krótkim okresie popełniamy błędy, ale w dłuższym one się wzajemnie znoszą z błędami innych i w rezultacie alfa musi równać się zero (alfa to różnica między naszymi wynikami a wzrostem całego rynku).

      • To takie demotywujące, że jeśli hipoteza jest prawdziwa, to okazuje się, że całe życie zawodowe niektórych maklerów (czy osób decydujących w co inwestować) było bez sensu. Przez lata brali imponujące wypłaty, a teoretycznie efekt ich pracy jest taki sam jak przy inwestycjach indeksowych, które oszczędzają czas potrzebny na wszelkie analizy i nie dostarczają tych wszystkich emocji po drodze.

      • Dlatego ja uważam, że jeśli już ktoś koniecznie chce grać na giełdzie, to najlepsze są ETF-y – przynajmniej nie biorą za nie kosmicznych prowizji, a wyniki całkiem podobne. No, ale miałem tutaj nie doradzać, bo nie mam do tego żadnych kwalifikacji.

      • Myślę, że ludzi odpycha od ETF-ów brak teoretycznej możliwości zarobienia więcej niż inni. Poza tym pewnie lubią te wszystkie emocje, niepewność i ewentualną satysfakcję. Z drugiej strony, ci co się za bardzo emocjonują na giełdzie, popełniają więcej błędów i tracą, więc dla zabawy lepiej sobie pograć w karty 😉 Z tą satysfakcją jest trochę jak ze zmianą biegów w samochodzie. Już nie ma potrzeby robic tego samemu, maszyna lepiej zmienia przełożenia, ale jednak człowieka to cieszy.

        Ja nadwyżki finansowe wolałbym wydać na samochód, który nie bedzie już taniał, jedynie drożał. Pytanie tylko jak szybko i jak bardzo, ale ile przy tym radości w międzyczasie 🙂

14. Jak godzisz bycie zadeklarowanym wolnościowcem, z posiadaniem dość konserwatywnych przekonań społecznych? bo takie mam spostrzeżenia czytając Twoje blogi?

    • Co rozumiesz przez “konserwatywne przekonania społeczne”?

      Wolność to możliwość wyboru dla każdego z nas, brak wpychania się kogokolwiek do życia prywatnego. To, w co wierzę, z kim śpię, a także na co wydaję swoje własne pieniądze – to jest wyłącznie moja sprawa. Na tym właśnie polega wolność – żeby nikt nie zabraniał mi niczego, co nie czyni bezpośredniej krzywdy moim bliźnim.

      Niestety z jakiegoś niewytłumaczalnego dla mnie powodu słowo “wolność”, również w łacińskiej wersji (“libertas” i wszystkie pochodne), zaczęło dziś oznaczać niszczenie tradycji, czyli właśnie zabranianie części ludzi takiego życia, jaki chcą wybrać. To nie jest wolność, tylko jej przeciwieństwo.

      Ja sam żyję tak, jak lubię, nie mam zamiaru narzucać moich upodobań komukolwiek, ale też nie życzę sobie, żeby ktoś inny narzucał swoje poglądy mnie. Na tym właśnie polega wolność, a nie na obowiązku opowiedzenia się za jakąś konkretną instytucją czy ideologią i zwalczanie wszystkiego innego.

      • bardzo dobre i zdrowe podejscie Szczepanie, ja mam takie same, pojac nie moge co kieruje tymi, ktorzy zamiast cieszyc sie wlasnym zyciem, kombinuja jak je uprzykrzyc innym – zal mi takich ludzi, przeciez zycie ma sie jedno, szkoda go marnowac

    • Nawet nie wiedziałem, że wolność i konserwatyzm się wzajemnie wykluczają. Dlaczego miałyby?

    • wrzuć sobie w gógle Konserwatywny Liberalizm

15. Przy artykule Daimler vs. BMW aż korci, żeby poruszyć emocjonujący temat opinii o kierowcach aut danej marki 😉

    Sam uwielbiam wszelkie stereotypy, uważam że są ciekawe, zabawne i włączają w głowach kontrolki ostrzegawcze w określonych sytuacjach. Np kiedy widzę BMW, ewentualnie Audi obok, to zakładam wyższe niż zwykle prawdopodobieństwo, że na pasie do skrętu pojedzie prosto. Albo, że Hyundaia czy Skody lepiej nie wpuszczać przed siebie, bo jest wysokie prawdopodobieństwo, że będzie się wlekł, albo irytował w inny sposób. Trzeba tylko pamiętać, zwłaszcza pracując w handlu czy usługach” że stereotyp nigdy nie oznacza “na pewno”, a co najwyżej “prawdopodobnie”

    Kierowcy BMW mają złą reputację w całym zachodnim świecie. Raz zapytałem Amerykanina, który jednocześnie posiada Mercedesa i BMW jaką opinię mają w USA kierowcy tej drugiej marki. Bez wahania odpowiedział: asswholes :p Sam miałem w Polsce BMW i pewnie jeszcze będę miał w przyszłości. Nie ma co się obrażać, te złe opinie raczej z nikąd się nie wzięły…

    Zastanawiam się skąd to wszystko się bierze. Czy dane marki przyciągają określony typ ludzi, czy może sam człowiek się zmienia wsiadając do określonego modelu. Kiedy moje BMW bywało zepsute (czyli dosyć często) to jeździłem rodzinnym, współczesnym i nudnym Peugeotem. Zauważyłem ciekawą rzecz, w BMW nigdy nikt na mnie nie zartąbił (nienawidzę nieuzasadnionych klakosnów). Pytanie, czy wsiadając do Peugeota zaczynam jeździć jak jełop, czy może kiedy prowadzę BMW to inni zakładają wyższe niż zwykle prawdopodobieństwo, że jak zatrąbią, to będę im coś tłumaczył pięścią na twarzy 😉 Skąd mają wiedzieć, że uważam, że jeśli ktoś kogoś pobije, to wcale nie znaczy, że ma rację, tylko że skończyły mu się argumenty i do tego nie potrafi zapanować nad emocjami. Teraz mam teorię, że samochód o sportowym charakterze wciąga kierowcę w prowadzenie (dlatego popełniają mniej błędów) do tego stopnia, że się zapominają i ruch miejski zaczynają traktować jak jakieś wyzwanie (stąd agresja i cwaniactwo). A w pojeździe rodzinnym nic nas nie interesuje, przez co jeździmy byle jak. Tak całkiem na marginesie, to słyszałem nawet, że język w którym się mówi, wpływa na to jak przeciętny przedstawiciel danego narodu się zachowuje.

    Mówiąc dobitnie, o kierowcach BMW uważa się, że jeżdżą chamkso, agresywnie, cwanie i samolubnie. Kierowcy Audi depczą im po piętach, może nawet kiedyś ich przegonią. Trzeba zaznaczyć, że z technicznego punktu widzenia obie grupy są niezłe, wiedzą co się dzieje do okoła i są świadomi tego co robią. Co ciekawe, kierowcy Mercedesów byli zawsze tacy spokojni i kulturalni. Z moich obserwacji wynika, że im agresywniejsze są kolejne generacje samochodów z trójramienną gwiazdą, tym bardziej ich kierowcy upodabniają styl jazdy do BMW i Audi.

    Może jest wśród czytelników jakiś psycholog, który przekreśli moje amatorskie, niepoparte fachową wiedzą teorie? 🙂

    • Psychologiem nie jestem, ale mogę napisać, jak wyglądały moje niegdysiejsze wizyty w salonach MB i BMW, w czasach studenckich, kiedy udzielałem się trochę w firmie taty i byłem wysyłany jako goniec w różnych sprawach papierkowych.

      Salon Zasady. Sprzedawca w garniturze i złotych okularach.
      “Moje uszanowanie. Proszę sobie tutaj spocząć, zaanonsuje Panu X, że pan już przyjechał. Jeśli Pan sobie życzy, przyniosę kawy lub herbaty”.

      Salon BMW. Sprzedawca ogolony na prawie zero.
      “O, już pan przyjechał… Zaraz zawołam szefa… A widział pan te em-tróje tutaj? Można się przymierzyć. K…, jakie z…te auto!!”

      To oczywiście był przełom stuleci, trochę inne czasy (salon BMW już dziś nie istnieje). Ale tak to właśnie wyglądało.

      • Świetna anegdotka, rozbawiła mnie 😉 Ja jeszcze lubię wrażenie, że czasem ktoś się pomylił przy wyborze marki, kiedy właściciel w ogóle nie pasuje do wyobrażeń.

        Znajomy rodziców, siwy architekt, elegankci, kulturalny i miły, nie interesujący się motoryzacją. Od dawna jeździ BMW trójką E90, czarny sedan z M pakietem. Nie pytałem dlaczego.

        Mój znajomy, najsympatyczniejszy człowiek jakiego znam, tak dobry, że aż naiwny. Przepuszcza pieszych tam gdzie nie mają pierwszeństwa. Właściwie to wszędzie i każdemu ustępuje, jadąc z nim czasem zastanawiam się czy w ogóle kiedyś dojedziemy z tym podejściem. Ostatnio kupił BMW piątkę F10 sedan, trafiła się od znajomego.

        Mi do BMW chociaż fryzura pasuje 🙂

    • to już powoli robi się nieaktualne – po pierwsze na zachodzie rolę BMW dla assholes przejmuje Audi, a poza tym BMW ostatnio robi auta bardziej komfortowe niż MB, a MB sporo uwagi poświęca sportowym aspektom

      aha, ostatnio w BMW też mi dali kawę 😉

      • Właśnie dlatego zaznaczyłem, że to były inne czasy.

      • Właśnie się zorientowałem, że za pierwszym razem napisałem assholes z “w” w środku… Wygląda jakby kierowcy Audi i BMW zacięcie walczyli o ten zaszczytny tytuł. W tych modelach z którymi miałem do czynienia to E-klasa W212 jest wygodniejsza i większa w środku od piątki F10, a zawieszenie Mercedesa lepiej izoluje od niedoskonałości nawierzchni. Analogicznie te same wrażenia przy porównaniu C-klasy W204 do trójek E90 i F30. Jeszcze nie jeździłem W205 i W213, ale wydaje mi się, że z zewnątrz BMW już od paru lat wyglądają łagodniej od Mercedesa.

        Może dali Ci kawę, bo byłeś klientem, potencjalnym klientem, albo chociaż tak myśleli 😉 Pytanie, czy daliby bezinteresownie?

      • Nie nie, ja byłem z papierkami od jakiejś używki, i oni mnie tam znali o tyle o ile. 15 lat temu na pewno nie wyglądałem jak klient Mercedesa, chociaż fakt, że jeździłem 280 CE (zagazowanym na mieszalniku, haha).

      • w sumie wolałbym, żeby mi dali emtróją poszaleć 😉

      • Poszaleć mi niestety nie dali.

      • Teraz mi się przypomniało, znam kolejnego który chyba się pomylił przy zakupie. Kumpel ma właśnie emtróje E46 (pewnie taka co wtedy stała w salonie gdy sprzedawca proponował się przymierzyć) i on w ogóle nie szaleje. Głównie wykorzystuje samochód do stania w korkach, uwielbia całymi weekendami wymieniać wszystko, co chociaż trochę zaczyna piszczeć, stukać i skrzypieć i lubi o tym opowiadać. Zawsze żartuję, że jego potrzeby lepiej zaspokoi bardzo wygodny samochód z automatem, który ciągle się psuje 😉 Używane M3 zawsze mi się kojarzyło z weekendowymi wypadami na tor i jeżdżeniem nocami po mieście w kółko, a nie ze staniem w korkach. No ale dzięki temu że ma i przewiózł, to ja już wiem, że też chcę mieć prawdziwie M 🙂

      • mi sie wydaje ze im cos ma wiecej mocy tym sie z niej chetniej korzysta 🙂
        ja na przyklad lubie szybciej jezdzic, i Mercurym 3.0 jezdze juz o wiele za szybko, Fiesta 1.3 tez, ale juz znacznie mniej (bo na dodatek niema gazu) a juz Kadettem 1.6D to nawet bardzo juz nie staram sie spieszyc, bo to tylko powoduje ze pali z 10l ropy a efektu wiekszego i tak niema, tym trzeba sie po prostu spokojnie snuć, wiele wolniej nie jest, a spalanie prawie polowe mniejsze 😉
        co ciekawe Cieniaskiem 900 jezdzilem tez szybko, ale to juz byl bardzo dobrze wyczuty samochod 🙂 kolega z pracy to sie wogole bal ze mna jezdzic nim 😉

        ogolnie mysle, ze ci, co sie lubia snuc wybieraja cos z malym silnikiem, bo tansze oc, (pozornie) mniejsze spalanie, tansze czesci itp, a ci co lubia jezdzic szybciej wybieraja auta z duzymi silnikami
        inna sprawa bedzie jeszcze szpanerstwo, ono niekoniecznie idzie w parze z pojemnoscia i szybka jazda, co dobrze obrazowuja roznego rodzaju tuningi zazwyczaj jedynie z wygladu 😉

      • To, czy samochód zachęca do korzystania z mocy, zależy od jego ogólnego charakteru. Ja na przykład swoimi Mercedesami nie jeżdżę szybko, a od niedawna SL-em – wręcz ślamazarnie, aż sam się sobie dziwię. Natomiast od zawsze, gdy miałem okazję pojeździć Hondami od taty z firmy, zaczynałem jeździć szybciej, mimo że 1,4 90 KM z lat 90-tych był nieporównanie bardziej mułowaty od 280CE. Tyle tylko, że Civic ma ogólnie bardzo sportowy charakter, no i nie oferuje wielu innych przyjemności poza dźwiękiem silnika dokręcanego do czerwonego pola, podczas gdy W123 można się delektować nawet stojac w korku, ewentualnie czujac moment obrotowy po muśnięciu gazu na czwórce przy 50 km/h. To nie ogólny poziom mocy, tylko charakter całości sprawia, że chce nam się jeździć szybciej lub wolniej

      • Mam wrażenie, że Audi, w konkursie: “wytypuj pojazd największego buraka w okolicy” już przejęło pałeczkę po BMW. Różnica polega na tym, że są to nowe auta, zazwyczaj różnego rodzaju Januszy biznesu, natomiast do BMW przykleiła się metka młodych, łysych łebków.
        Jaki jest związek psychologiczny? Mam taką teorię: ktoś przebojowy, pewny siebie, często władczy i nastawiony zadaniowo ma większe predyspozycje do odniesienia sukcesu niż przeciętny człowiek. Rzeczony osobnik, któremu się powiedzie, często odczuwa konieczność pokazania wszystkim w okolicy, jaki to on nie jest samiec alfa (no ewentualnie samica alfa). Samochód doskonale się do tego nadaje. Zwłaszcza jeżeli jest duży i szybki jednocześnie – stąd też popularność Audi Q7, BMW X5 czy innych takich szpetnych krów – potworków. Mam niestety taki przypadek w bliskiej rodzinie. Facet, który na spotkaniach rodzinnych pokazuje zdjęcie z trasy z licznika w swojej piątce, na którym widnieje 250 km/h (czyli co najmniej 110 ponad limit). To są niestety nieuleczalne przypadki…

      • ja tam Szczepanie bym zapewne duzo szybciej jezdzil i tym mercedesem 😉 z ta roznica ze wciaz w glowie bym mial ze to jest tylny naped i zeby nie przegiac bo sie to zaraz zle skonczy.. szczegolnie zima

    • Moim zdaniem po prostu ludzie ignorujący przepisy i kulturę cześciej wybierają Audi BMW Mercedesa od innych marek bo “prestiż premium sport” i tyle. A łatwiej zapamietać jedna czarna BMKe tnąca na czerwonym pod prąd niż 10 takich samych stojących grzecznie w korku;)

    • Miałem BMW przez cztery lata, nie odstawiałem nim żadnych niemrawych cudów, nikt na mnie nie trąbił, nie dostałem żadnego mandatu. W Seicento dostałem kilka, w Suzuki jak dotąd dwa (prędkość i brak świateł), Toyotą jeszcze nic, ale notorycznie jakiś narwaniec próbuje się ścigać albo utrudnia wyprzedzanie, bo to Celica VII, wyglądająca na szybszą niż rzeczywiście jest.

      Audi to jedna z marek, którą szczerze gardzę, więc bywam nieobiektywny w ocenie właścicieli. Ale ponieważ, podobnie jak BMW, jest popularna i szanowana w mniejszych miejscowościach, i ponieważ modele z mocą ponad 150 KM można kupić już za kilka tysięcy złotych (abstrahując od ich stanu technicznego), to taka mieszanka daje to, co daje. Trzyliterowe rejestracje na Audi lub BMW bywają zapowiedzią niezwykłych zdarzeń, trzymajcie się mocno. Audi wysuwa się tu na prowadzenie, bo zamiast zabójczego napędu na tył (wujek znajomego od strony siostry ciotecznej miał kiedyś Poloneza z napędem na tył i umarł! Co prawda na zawał, bo był stary i gruby, no ale jakby nie ten napęd na tył …) jest tam gwarantujące nieśmiertelność quattro. No i prestiż, nie zapominajmy o prestiżu. Tyle że póki co nagłówki “Audi zabiło człowieka” są mniej nośne medialnie, niż “BMW zabiło człowieka”.

      No a w Wielkiej Brytanii miano bandytowozu dzierży Subaru, bo Imprezami uciekali po napadach na banki i łatka przylgnęła. BMW nie jest tak stygmatyzowane.

      • Też mam Celicę VII, ale na szczęście dla mnie rzadko ktokolwiek się chce ścigać, bo tu nie bardzo jest czym 😀
        Ale to auto dobrze się trzyma drogi i aż się prosi, żeby w zakręty wchodzić odrobinę ostrzej niż powiedzmy jakimś małym, miejskim jeździdełkiem.

      • Słyszałem już kiedyś, że po zakupie Celici VII każdy chciał się ścigać. W BMW nie miałem tego zjawiska, wyglądało na wolniejsze niż w rzeczywistości. Nie rozumiem czemu w ogóle utrudniać komuś wyprzedzanie. To, że ktoś jedzie szybciej, w ogóle nie wpływa na życie wyprzedzanego, ani go nie spowalnia…

        Quattro jest lekiem na całe zło i odpowiedzią na wszystko 😉 A tak poważnie, to uważam że napęd na cztery koła nie wiele daje i mocno nie przeszkadza. Poza off roadem i rajdami to wady przewyższają zalety. Zawsze zdumiewa mnie jak ktoś twierdzi, że 4×4 poprawia zachowanie samochodu na drodze. Dzisiaj większość ma elektronicznie dołączany napęd tylnej osi, więc w praktyce samochód zachowuje się jak przednio napedówka, aż wpadnie w poślizg. Przyczyną, że kierownica jest skręcona, a samochód sunie prosto, jest utrata przyczepności przednich kół i dodatkowe napędzanie tylnych wcale nie pomoże odzyskać przyczepności z przodu. Jeżeli nawet pomoże, to tylko dlatego, że połowa mocy, idąc na tył, zniknęła z przedniej osi i opony miały większą szansę odzyskać przyczepność. Każdy świadomy kierowca FWD robi to samo odpuszczając pedał gazu 🙂 Taki napęd przydaje się przy ruszaniu na śniegu, ale zdecydowanie nie czyni samochodu bardziej sportowym. Wręcz przeciwnie, bo dodatkowy napęd jest ciężki.

        Myślałem, że w Wielkiej Brytanii Subaru Impreza kojarzy się z kimś, delikatnie mówiąc, mało inteligentnym, nie wiedziałem o bandytach. Wizerunek BMW na wyspach nie ma nic wspólnego z ilorazem inteligencji, kryminalną przeszłością czy sposobem zarabiania pieniędzy, to tylko styl i kuktura (właściwie jej brak)jazdy. Jaguar jest ciekawy, bo u nas może kojarzyć się z samochodem dla gentelmana. W swojej ojczyźnie uchodzi za samochód dla oszusta lub cwaniaka, ze względu na jakiś stary serial telewizyjny (nie pamiętam tytułu, osobiście nie oglądałem). W tym przypadku sam Jaguar do dzisiaj pielęgnuje negatywny wizerunek, w reklamach telewizyjnych zatrudnia aktorów znanych z wcielania się w czarne charaktery, a na bilbordach z samochodami tej marki jest hasło: “it’s good to be bad”. Tak przy okazji to lubię tą reklamę S-klasy i odpowiedź Jaguara 😉
        https://youtu.be/o1BiFTk5Acw

      • W kwestii napędu na 4 koła: gdzieś w https://www.flickr.com/photos/triggerscarstuff/albums/page2 jest porównanie Audi 80 i Forda Sierry w wersjach z napędem na jedną i dwie osie. Czasy na torze dla obu Audic były bardzo zbliżone natomiast 4 napędowa Sierra była wyraźnie szybsza od tylnonapędowej.

        A co do reklam najlepsza jest reklama Bentleya (o ile pamiętam nie mająca w rzeczywistości z Bentleyem nic wspólnego): http://adcentered.typepad.com/photos/uncategorized/bentley.jpg 🙂

      • Ta rzekoma reklama Bentleya miała być odpowiedzią na reklamową wojnę toczoną przez dealerów kilku marek premium w Kalifornii – MB, Audi, BMW i bodajże Subaru licytowały się wzajemnie zdobytymi nagrodami, aż tu nagle Bentley zrobił im dowcip :-). Tzn. podobno zrobił.

      • Zaskakujące z wynikami tej Sierry, chociaż nie kłóci się z moją opinią o elektronicznie dołączanym napędzie na cztery koła. Sprawdziłem na szybko, że Sierra ma stały napęd z centralnym mechanizmem różnicowym o ograniczonym poślizgu i z rozdziałem mocy 34/66, a to już nie byle co 😉 Mimo to, intuicyjnie zgadywałbym, że na asfalcie będzie wolniejsza, ze względu na dodatkową masę i fakt, że wyścigowe samochody są zwykle tylno napędowe. Jednak nie będę się upierał, a nawet jak ktoś udowodni obiektywną wyższość napędu na cztery koła nad tylnym, to i tak pozostanę przy tym drugim ze względów subiektywnych. Po prostu prowadzenie na granicy przyczepności sprawia mi ogromną przyjemność, a od ułamków sekund ważniejsze jest dla mnie jak samochód się wtedy zachowuje. Uważam, że w moim przypadku największą satysfakcję daje tylno napędowy, niezbyt ciężki samochód z mocnym, wolnossacym silnikiem.

        Moim ulubionym zdjęciem z tej wojny reklamowej jest ciężarowy Mercedes załadowany nowymi BMW E39 i podpisem, że Mercedes też może dostarczyć radość z jazdy. Aż się prawie Mercedesa szkoda robi (korporacji nie ma sensu rozpatrywać w kategoriach emocjonalnych, bo to tylko sztucznie kreowane wizerunki), że z każdej strony atakują go złośliwościami. Jedank Mercedes trzyma klasę i nie odpowiadając na zaczepki, pokazuje że jest ponad tym wszystkim jeszcze lepiej niż Bentley 😉

    • Jeszcze z ciekawostek o psychologii ruchu (tyczy się Warszawy) i jazdy bmw: jeżdżąc seryjnym granatowym e36 normalnie wpuszczają etc. Natomiast jadąc czarnym e39 naprawdę ciężko się wbić w sznur samochodów. Z jednym wyjątkiem: zawsze wpuści kierowca innego bmw niezależnie od rocznika i modelu jakim jedzie (te “zawsze” nie dotyczy suwow tej marki).

      • A i w każdym przypadku bmw którym jeździłem było na “wsiowych” tablicach.

      • Coś w tym jest – ja jeżdżąc po Warszawie dającym po oczach czerwonym E36 raczej nie mam problemu ze zmianą pasa, a inni kierowcy BMW prawie zawsze mnie wpuszczają (chyba, że SUVy, oni są ponad nami śmiertelnikami). Jadąc granatowym BXem miałem o dziwo trudniej, może przez to, że był niezauważalny dla innych.

16. Audi vs reszta

    http://mh24.pl/wp-content/uploads/2016/03/Jak-widz%C4%99-wi%C4%99kszo%C5%9B%C4%87-samochod%C3%B3w-w-swoim-lusterku-a-jak-widz%C4%99-Audi.jpg

17. “(…) Ja na przykład swoimi Mercedesami nie jeżdżę szybko, a od niedawna SL-em – wręcz ślamazarnie, aż sam się sobie dziwię. (…)” – hmmm, czyżby został zakupiony jakiś yougtimer??

    • taa.. Już tu kilka razy napomykałem, szczególnie na automobilowniowym FB. Zapewne kiedyś napiszę o SL-u, ale to jeszcze za wcześnie. W każdym razie to jest to auto: http://www.gieldaklasykow.pl/mercedes-300-sl-24-r129-1993-63500-pln-wroclaw/

18. Gratulacje! Jedno z moich top 5 garażu marzeń. Chociaż krótki wpis by się przydał relatywnie szybko – na zasadzie “pierwsze wrażenia”. Potem można je będzie zestawić z jakimś bardziej wnikliwym opisem z perspektywy czasu. Do tego BARDZO ciekawy jestem konfrontacji pewnych stereotypów dotyczących zakupu takiego auta vs rzeczywistość. Ograniczenie ryzyka związanego z zakupem (warto wydać więcej / szukać okazji / prywatnie czy dealer / komis, etc), koszty szeroko pojętej eksploatacji, czy da się parkować pod domem bez zawału (li tylko garaż?), na codzień czy tylko w suche niedzielne przedpołudnie itp.

    • Wszystko zależy od oczekiwań. Jeśli chcesz coś naprawdę ładnego, to niestety trzeba zapłacić i potem naprawdę dobrze dbać, co również kosztuje. Jeśli auto ma zachowywać wartość przez dłuższy czas, to garaż jest absolutnie niezbędny, podobnie jak unikanie złych warunków. Oczywiście można przyjać, że to zabawka na chwilę i nie przejmować się – pytanie tylko, czy za kilka lat znajdzie się kupiec na zaniedbany egzemplarz i ile będzie chciał dać.