MODELOLOGIA STOSOWANA: JAPOŃSKI GAZIK

59 Comments on “MODELOLOGIA STOSOWANA: JAPOŃSKI GAZIK”

1. Szkoda, że autor nie poprosił o wypowiedź najsłynniejszego w Polsce właściciela LJ, znanego yutubowego influencera red. Grabowskiego 😉

   • No faktycznie… A ja tego nie pamiętałem, to już było kilka lat temu. Tylko historię Carry znam, oczywiście

     • Z tego co wiem, to on nadal go ma…

     • LJ w sensie, nie Carry, doprecyzuję.

   • Albo Zbigniewa Łomnika, też miał takie ponoć.

2. UZUPEŁNIENIE: W nawiązaniu do facebookowego komentarza zamieszczonego przez red. Zbigniewa Łomnika dodałem w tekście uwagę, że w przypadku LJ80 dłuższe przełożenia nie należały do standardowej specyfikacji. Redaktor sam posiada taki model i zaświadcza, że prędkość maksymalna nie przekracza 80 km/h.

3. Ciekawy artykuł i jak zwykle podziwiam głębię wiedzy autora. W kwestii nazewnictwa, ja w dzieciństwie znacznie częściej spotykałem się z nazwą nie “gazik”, a “łazik” (od UAZ-a), co stanowi swoisty chichot historii zważywszy, że przed wojną tak właśnie brzmiała oficjalna nazwa wojskowych Fiat-ów 508.

   • Myślę, że “łazik” nie pochodził od UAZa, tylko od “łażenia” (tak jak przed wojną)

4. Suzuki Jimny miało dwóch moich kolegów – ale były to modele z 2005 i 2008 roku. Używane były przez nich do jazdy po mieście, trochę jak jakieś wyższe Fiaty Seicento. Na autostradzie męczyły się okrutnie – widać było, że nie tu ich miejsce. Za to w terenie ( lekkim ) – bomba. “Ekipa” lubiła się nimi zabierać na wszystkie studenckie wyjazdy – wjechało to “wszędzie”, ciasnota wewnątrz nie przeszkadzała, paliło to tyle co nic – oczywiście na szosie, nie zawiodło nigdy.

   Silniki Suzuki pochodzenia samochodowego ( ale chodzi raczej o czterosuwowe ) są bardzo popularne w lotnictwie do napędu motolotni. Niektórzy używają takich i dodatkowo zasilają go LPG, co chyba świadczy o tym że to konstrukcje godne zaufania 🙂

   • Jimny generacji III to już całkiem nie ta epoka co dwusuwowe kei-cars 🙂

     • W porównaniu do nich, to wręcz samochód luksusowo-komfortowy zapewne 🙂

     • Już z perspektywy, Sj410 to była swoista taczka na kołach. Mówię to, posiadając teraz Vitarę 1 generacji.

       Silnik 1.0 Samuraia o dziwo dawał radę w ciężkim terenie na oponach 31″.
       Palił stosunkowo mało. Udawało się zamknąć w 10l benzyny na weekendowy wyjazd w teren.

5. Jak byłęm malutki, to miałem plakat Samuraja kabrio z blondynką za kierownicą, więc byłem przekonany, że to lususowy wygodny wóz. Zdziwienie moje było ogromne, gdy dowiedziałem się co tam siedzi pod spodem i jakie sa jego prawdziwe wymiary. Ale wrażenie nadal pozostaje – Samurai to rekreacyjny suv, a nie wół roboczy. Zapewne pomogły mu w tym również wypożyczalnie samochodów w ciepłych krajach, malując Samuraje w odlotowe barwy i pozwalając turystom zasmakować prawdziwego offroadu na słonecznych bulwarach 😉

   ps. poziome wloty powietrza na propsie!

   • To widać mieliśmy podobne odczucia – Samurai w jednym rzędzie z Patrolem, Pajero i Grand Cherokeem. A to przecież bzdura kompletna.

6. “To typowy urzędniczy absurd: 30-letnie Jimny może jeździć gdzie chce i ile chce, ale nowe wolno użytkować wyłącznie poza drogami publicznymi.”
   Ile z wyprodukowanych syren jeździ do dzisiaj? Pewnie gdyby nie “urzędnicy absurd” dało by się kupić nowego Malucha

   • pewnie nie, bo jednak gdyby nie urzędnicy to każdy mógłby sobie kupić co tylko chce z zachodu, a Maluch jako nowy nie broniłby się dziś niczym

7. Pamiętam Samuraia jeszcze z PRL-u, z roku 1988 – kolor niebieski, wpadający w liliowy i wyjątkowe wrażenie, jaki ten mały i wówczas wyjątkowo rzadko spotykany samochodzik wywierał na oglądających. Wtedy było stać na takie Suzuki posiadacza rozległych “inspektów pod szkłem”.

   • Ja z lat 80-tych pamiętam całkiem sporo zachodnich aut, ale nie pewno nie SUVów. Jedyny taki model, jaki widywałem przed 1990r., to Łada Niva 😉

     • Urok Pomorza w peerelu – spora liczba ludzi z krewniakami za zachodnią granicą, turyści najczęściej z literką “D” naklejoną na zderzak, okno lub klapę bagażnika samochodu, no i oczywiście tereny łowieckie dla dewizowych myśliwych, chociaż ci ostatni, z tego co pamiętam, gustowali w “gelandewagenach” (mało luksusowych w tamtych czasach), oraz Land Cruiserach, chociaż zdarzały się też bogato wyposażone Nivy.

     • W tamtym czasie wakacje letnie zawsze spędzałem w Kołobrzegu (1988-1994).

       Fakt, dużo literek D było, również na samochodach z polskimi rejestracjami 🙂 (to tam mój tata kupił swoją drugą i ostatnią Beczkę – bo było taniej niż w Krakowie i auta ładniejsze).

       Ale z zagraniczniaków najbardziej zapamiętałem konwoje Armii Czerwonej – bo u nas oni nie stacjonowali 🙂

     • Akurat na Pomorzu Gdańskim “krasnoarmiejnych turystów” szczęśliwie brakowało, ale sytuacja z zachodnimi samochodami używanymi w lepszym stanie i w niższych cenach, niż np. w Małopolsce, była podobna.

8. Porównywanie dwusuwów Suzuki do enerdowskich obuchów jest trochę niesprawiedliwe. Choćby z faktu, że były to bodaj najbardziej zaawansowane technologicznie benzynowe seryjne dwusuwy w historii (modeli wyczynowych i np. małych silników Aprilii nie bierzemy pod uwagę). Za uznanie zasługują choćby nowoczesne wspomniane systemy smarowania natryskowego CCI (stosowane wcześniej w motocyklach GT750 i pokrewnych) oraz jeszcze bardziej zaawansowany system SRIS. Równolegle trwałość silników Suzuki stała na nieporównywalnie wyższym poziomie. Załączony filmik trochę zakłamuje rzeczywistość. Widzimy baaaardzo zimny start, a zimny dwusuw musi dymić. Inna sprawa że nie wiadomo jaki gatunek oleju stosuje autor

   • Ależ ja nie porównuję – napisałem przecież, że ich silniki rozwijały po 100 KM z litra, w czym przewyższały Ferrari i Porsche. Ale fakt produkowania ich do 1987r. pozostaje faktem.

     • Bardziej chodziło mi właśnie o ten horyzont czasowy. Fakt, dwusuw jako taki to nie jest szczyt techniki, ale ma swoje atuty i jak widać ktoś to chyba kupował. W sposób niewymuszony, w przeciwieństwie do obywateli NRD, którzy po prostu nie mieli innego wyjścia. Śmiem twierdzić, że gdyby enerdowcy przeszli powszechnie w autach osobowych na czterosuwowe silniki np. w połowie lat 70, to dwusuwy pod koniec lat 80 byłyby postrzegane inaczej. Jako ciekawostka techniczna (te nowe) lub jako kondydaci na youngtimery z racji swej odmienności. A tak zostały pogardzanym symbolem komuny, muru berlińskiego i jeżdżącym dowodem na ułomność centralnie sterowanej gospodarki – w zasadzie nie da się już uwolnić od tego skojarzenia

     • Dwusuwy kojarzyły się w ten sam sposób wszędzie w Europie. Nie jestem pewny, jak to było w Japonii, bo nie znam tamtejszej kultury i nie rozmawiałem z tamtejszymi ludźmi (fakt, że oni rozwinęli dwusuwy bardziej), ale np. w RFN już w latach 60-tych ludzie brzydzili się dwusuwami kojarzącymi się z powojenną biedą i tzw. mikrosamochodami, o których chcieli jak najszybciej zapomnieć (to między innymi dlatego padła wtedy firma DKW). Tam nie miało to nic wspólnego z komunizmem i jakąkolwiek polityką, a mimo wszystko kojarzyło się podobnie. To fakt, że w Polsce pamiętamy głównie Syrenę i Trabanty/Wartburgi, ale to tylko wpisuje się w ten sam obraz.

     • Akurat jeśli chodzi o dwusuwy to bardzo duży wkład miał Walter Kaaden z DDR – to jemu zawdzięczamy wydech w kształcie nadętej kiszki dający dwusuwom fenomenalny stosunek pojemności do mocy – inna sprawa, że faktycznie Japończycy “twórczo skopiowali” to rozwiązanie dodając później zmienne fazy rozrządu, co pozwoliło rozszerzyć zakres obrotów użytecznych.

       Oczywiście zupełnie inną sprawą jest to, co jest rozwiązaniem “dobrym” a co jest rozwiązaniem, które chcą zapłacić klienci (gdzieś południowoamerykańskich stronach są artykuły o V6 DKW, przykład: http://www.dkwcandango.com.br/09%20Artigos%20Tecnicos/09_Motor_DKW_V6.pdf).

     • O DKW V6 kiedyś już wspominałem, ale tak jak piszesz – ludzie naprawdę mieli dość dźwięku i smrodu dwusuwowych silników, które zawsze traktowali jako środek zastępczy. To jest może rozwiązanie proste i tanie, ale bardzo nieeleganckie, no i raczej mało rozwojowe.

     • W świecie moto jednostkowe moce dochodzą do 200KM/litra pojemności w sportowych 600. Ale to tylko dzięki obrotom – czerwone pole w okolicy 16000 rpm to norma.
       A Samurai to chyba jedna z najpopularniejszych terenowek w byłym woj. bielskim.

     • Ale porównujmy rzeczy porównywalne: 600 Yamahy R6 ma ~120 KM przy 14500 rpm, Kawasaki ZX-6R ma z 636 ccm 130 KM przy 13500 rpm – GP500 z przełomu wieku miały przy ok. 12000 rpm ok. 200 KM.

       Dzisiaj dwusuwy się uchowały właściwie tylko w crossach i enduro (te mają homologację drogową) i moce wyglądaja mniej więcej tak, że 250 4t mają koło 35-40 KM @ ~11000 rpm a 250 2t dochodzą do ok 50 KM przy 8000-9000 rpm.

       Przy czym współczesne silniki motocyklowe nie mają porównania do silnika z Trabanta – zawór membranowy na dolocie, strojony wydech i “gilotyny” zmieniające czasoprzekrój okien wydechowych.

       Pewien pogląd jak mogłyby wyglądać współczesne samochodowe dwusuwy (zarówno pod względem osiągów jak i eksploatacji) dają silniki zaburtowe marki Evinrude (z ciekawostek – o ile wtrysk bezpośredni dzisiaj nikogo już nie dziwi to niedzielony wał korbowy z łożyskami tocznymi o dzielonych bieżniach to coś rzadko spotykanego.)

     • EKOLOGIA?
       Jakby wszystkie TSI zastąpić dwusuwami to ilość spalin oleju w atmosferze spadnie.

9. Wg angielskiej Wiki samo określenie “jeep” używano już w czasie Wielkiej Wojny i na początku lat 40 było powszechnie używano w stosunku do “lekkich terenówek” od 1/4 do 1 1/4 tony ładowności więc nazywanie każdej terenówki “dżipem” ma jakiś tam sens.

   A skoro już przy dżipach marki Jeep jesteśmy, a i jednocześnie przy samochodach “nibyterenowych” z napędem na jedną oś, to Willys od 48 oferował Jeepstera, który jak nic był CUVem. Station Wagon też chyba występował w wersjach 2WD. Któraś z wersji Wagoonera/Cheerokee (SJ) też nie miała przedniego napędu. SUVy/CUVy to nic nowego 😉

   • Jeepster był rodzajem SUVa, to prawda. Z tym że on nie powstał jako celowy projekt, tylko jako próba wypuszczenia na rynek CZEGOKOLWIEK, w sytuacji powojennego wygłodzenia rynku. Ludzie chcieli kupować jakiekolwiek samochody, a Wielka Trójka nie wyrabiała z produkcją. Stąd pomysł, żeby możliwie szybko i tanio ucywilizować Jeepa – do którego oprzyrządowanie stało i się marnowało – i opchnąć go jako osobówkę. A że niektórym (na razie jeszcze nielicznym) się to spodobało, to osobna sprawa.

10. Nie rozumiem idei montażu koła zapasowego w kabinie, likwidując ogrom użytecznego miejsca. Skoro producenta ograniczały wymiary zewnętrzne, a w szczególności długość – najbardziej oczywistym wydawałoby się zgapienie z Land Rovera i zamontowanie zapasu na masce.

    • Wtedy byłby problem z położeniem szyby – LR jest jednak sporo większy, a tutaj ta maska jest naprawdę malutka; skoro w założeniach było to auto 2-osobowe, to utrata odrobiny przestrzeni bagażowej nie miała wielkiego znaczenia

    • A nie jest to trochę za małe auto na takie manewry? Land Rover był znacznie większy.

11. bardzo fajne, mi sie Samuraie strasznie podobaja, ale sa niestety strasznie drogie 🙁 i jakos predzej zgnija do reszty niz stanieja…
    gdzies czytalem artykul na stronach offroadowych, ze ktos remontowal Samuraia i na czesci kupil sobie LJ30 i okazalo sie, ze prawie nic tam nie pasuje…

    a co do dwusuwow, to ja nie wiem, ale silniki Trabantowskie sa rewelacyjne, ale moze sie nie znam bo mialem 2 Trabanty ;p
    te opinie o “strasznosci” dwusuwow to chyba pisza ci, ktorzy nigdy ich nie mieli, a ja mialem tez malucha a nawet kilka, i w porownaniu z Trabantem to maluch jest pod kazdym wzgledem beznadziejny, jedynie z wygladu jest fajny, czego o Trabancie zabardzo powiedziec nie mozna (no, i tak ladniejszy od syreny)
    niestety nie mialem nigdy Wartburga 🙁 to sie nie wypowiem, ale jezdzilo ich na tyle duzo, ze nie mogly byc takie zle
    glowna i w zasadzie jedyna wada dwusuwow jest duze spalanie, Trabant palil 8-9l mieszanki, w sumie nie wiele wiecej od malucha ktory palil ok 7l, a za to Trabant szedl jak wsciekly i spod swiatel malo kto ruszal szybciej 🙂
    a kleby dymu to jak kto lubi, ja tam lubie, a dwusuwowe kleby dymu maja bardzo przyjemny zapach, czego nie mozna powiedziec o dizlach

    • Skoro lubisz dwusuwy… to wyobraź sobie stanie w korku w NRD. Podejrzewam, że wrażenia zmysłowe musiały być ekstremalne, pomijając już aspekty zdrowotne. Na ile pamiętam z dzieciństwa ostatnie niedobitki Trabantów i Wartburgów – to dwusuwy były głośniejsze. Dodajmy do tego dość upierdliwą konieczność sporządzania mieszanki przy każdym tankowaniu, dodatkowy koszt spalanego oleju, konieczność częstszej wymiany świec i mniejsze przebiegi międzynaprawcze. Nic dziwnego, że mało kto je lubił i uważano je za coś gorszego.

      • nie to ze lubie, jednocylindrowych nie lubie wogole, bo zwykle one nie odpalaja, albo ich odpalanie to koszmar (komary, skutery itp) natomiast Trabantowy silnik jest bardzo idiotoodporny, nawet ja go sam rzezbilem, ustawialem zaplon wsadzajac srubokret zamiast swiecy, skrecalem glowice zwyklymi zadkozwojowymi nakretkami (bo orginalne gestozwojowe ktos zgubil i przegwintowal szpilki) w dodatku na uszczelki pod glowice z rozcietych na pol uszczelek od malucha (bo maluchowe byly wszedzie, i to po jakies 8zl), gazniki rozbieralem na krawezniku i to nadal dzialalo i to w dodatku jak wsciekle, natomiast ten beznadziejny silnik od malucha ile by sie nie nameczyc, jak bardzo dokladnie nie skladac gaznika, aparatu zaplonowego to i tak zaraz to chodzilo nierowno i wogole beznadziejnie

        dwusuw na wolnych obrotach wcale jakos bardzo nie dymi, chyba ze ktos przegnie z olejem w mieszance

        rozrabianie mieszanki nie jest wcale uciazliwe – wlewasz miareczke oleju, potem tankujesz benzyne do pelna i tyle, samo sie wymiesza
        nie martwisz sie wiecznie cieknacym olejem z silnika i ze trzeba do dolac znow, nie martwisz sie cieknacym plynem chlodniczym i recznym wlaczaniem wentylatora i czy to wogole jeszcze pomoze czy juz za pozno… po prostu palisz i ogien! 🙂

      • akurat w maluchu płynu chłodzącego też nie trzeba było dolewać, a w takim wartburgu chłodnica już była, więc brak konieczności dolewania płynu chłodzącego to nie cecha dwusuwów tylko akurat trabiego

      • no wiem 🙂 ale w duzym fiacie trzeba bylo, a ja glownie nim kiedys jezdzilem, chociaz w sumie to akurat olej ciekl a nie plyn, plyn to tylko sie gotowal jak sie nie wlaczylo na czas wentylatora 😉 no ale ja to juz odruchowo ciagle na wskaznik zerkalem i tuz przed polowa wlaczalem. nie wiem czemu czujnik w chlodnicy tak pozno zalaczal, wymienialem go ale to nie pomoglo, dalej zalaczal na tyle pozno, ze juz ten wiatrak na tym beznadziejnym elektrosprzegle i tak nie dawal rady schlodzic, trzeba bylo by wywalic go i zalozyc zwykly elektryczny wiatrak, ale tak sie do tego zabieralem ze w koncu nigdy tego nie zrobilem, zreszta po wyjeciu termostatu to to tylko w lecie i w korkach trzeba bylo wlaczac wentylator, takze po prostu go wlaczalem automatycznie jak sie zatrzymywalem na swiatlach i tyle 😉

        wada wyjecia termostatu bylo to, ze w zimie jeszcze-nie-zona musiala siedziec przykryta kocem zeby nie zmarznac, mnie to tam niemalze nic nie przeszkadza 😉 zreszta jakas tam dodatnia temperatura panowala, bo parownik nie zamarzal, szyba tez nie 🙂

      • PS: ten dwusuw Suzuki z filmiku pieknie pracuje, rowniutko, w zaden sposob nie mozna tego przyrownywac do “znanych nam” dwusuwow, ktore na wolnych obrotach pala co ktorys tam cykl, przez co dzwiek pracy na wolnych obrotach to jakby miską o ziemie rzucic 🙂 “bem-belem-bem-bem-belelem” 🙂

      • Co do rozrabiania mieszanki – w krajach w których dwusuwy były popularne, gotowe mieszanki są dostępne na cepeenach, normalnie z dystrybutora. Nie wiem jak gdzie indziej, ale w południowej Austrii do dziś na lokalnych stacjach można nabyć Zweitaktgemisch.

        Natomiast ruch samochodowy w miastach NRD musiałbyć niesamowicie uciążliwy, przy poziomie zmotoryzowania jak na Zachodzie i zdecydowanie przeważającym udziale dwusuwów

      • Też nie wyobrażam sobie tego zagęszczenia dwusuwów. Z tym że chciałbym dodać małą korektę: w 1980r. w NRD jeździło 160 samochodów na 1000 mieszkańców, a w RFN – 353, to jest ponad dwa razy tyle. We wcześniejszych latach różnica była znacznie większa.

        NRD była oczywiście pod tym względem liderem bloku wschodniego, ale do Zachodu brakowało jej jeszcze ponad drugie tyle, co zdołała osiągnąć (dane mam dokładne, bo od dłuższego czasu piszę, na raty, przekrojowy artykuł o Epoce Plastiku, którego pierwsza część będzie się składała niemal z samych liczb i wykresów pokazujących tempo rozwoju motoryzacji w różnych krajach).

      • Wolisz wyobrazić sobie stanie w korku w RFN z setkami Mercedesów na diesel? Na jakiejś stronie o Trabantach był skład spalin, niestety nie mogę teraz tego znaleźć – o ile pamiętam to węglowodorów było sporo ale tlenku węgla czy tlenków azotu mniej niż w innych silnikach benzynowych.

        Z ciekawostek 2t – seria silników Detroit Diesel 71 była produkowana od 1938 do 1995 i to były chyba najpopularniejsze silniki w amerykańskich autobusach.

      • Tak? A ile kosztuje dwa litry oleju na tysiąc km? Czasami czterosów tyle opierniczy.

      • kiedys kupilem 5l mixolu za 35zl w jakims GS-ie i jeszcze z 1/4 mam do dzis 🙂 a to bylo za czasow gdy mialem Trabanta 🙂 takze tanio 🙂
        ani Trabant, ani komar ani zadna pila sie nie zatarla na tym oleju 🙂

      • Nie było mnie parę dni, a tu znowu dwusuwy i NRD. Co do Japonii, no to patrzcie, że jednak motocykle dalej preferują dwutaktowe 😉 Oni w ogóle lubią ciekawe założenia konstrukcyjne nie zawsze racjonalne czego przykładem niech będzie fakt, ile Mazda włożyła w rozwój Wankla, gdzie europejscy producenci uznali go za coś całkowicie niepotrzebnego i nierozwojowego. Wielu z nas zapomina, że Japonia to całkiem odmienny kulturowo świat.

        Co do NRD to słyszałem, że porozumienia poczdamskie zabraniały w ogóle Niemcom produkować czterosuwów, jaka jest prawda nie wiem. @SzK ja słyszałem, że w 1988 roku było juz 225 samochodów na 1000 mieszkańców w NRD, cos szybki przyrost. A liderem nie były przypadkiem Węgry, jeżeli chodzi o ilość samochodów? I pytanie czy w tym rankingu wiliczasz też Jugosławię. Czekam z niecierpliwością na artykuł.

      • Przyrost był bardzo szybki wszędzie na świecie, z tym że w RWPG opóźniony.

        NRD było liderem, bo to była pokazówka, do porównywania z RFN. Tam wszystko było łatwiej dostępne. Zresztą nawet mój tata, który w latach 80-tych handlował na lewo różnymi towarami nie do dostania w polskich sklepach, brał te towary głównie od Polaków pracujących w NRD i wracających na urlopy do Polski. Oni przywozili całe tony jedzenia, ubrań, itp., a potem obrotni ludzie kupowali to hurtowo i dystrybuowali w Polsce 🙂

        Węgry były dopiero trzecie – pomiędzy nimi a NRD jeszcze CSRS. Rumunia, Bułgaria i ZSRR – prawie zero. O Jugosławii niestety nie znalazłem żadnych danych, ale ona nie należała do RWPG – miała wymienialną walutę, ludzie zarabiali na dewizowej turystyce i masowo pracowali w RFN (mogli wyjeżdżać do woli), więc nie można Jugosławii porównywać z PRL czy Czechosłowacją. To nie był w ogóle taki komunizm jak u nas.

      • @SzK z tą pokazówką też trochę mit. Niemcy sami w sobie są narodem dośc zdyscyplinowanym to i komunizm im bardziej się udał. Niemiec z Zachodu przecież równie dobrze mógł jechać do ZSRR, a tym bardziej do Polski, szczególnie przecież ziemie odzyskane były chętnie odwiedzane w PRL, gdyż pamięć o dawnych granicach była jeszcze świeża. Pamiętaj, że NRD-owskie STASI było o wiele gorsze niż polskie służby których “brutalność” to raczej efekt tego, ze dostawały się tam różni synkowie z niepiśmiennych rodzin typowo chłopskich. A skrajności typu “masakra w kopani Wujek” to nawet nie skomentuje, gdyby to samo było w USA to najprawdopodbniej nie przeżyłby żaden górnik, a dzisiaj byliby napiętnowani, bez względu na fakt, czy rządzili akurat republikanie czy demokraci. Oczywiście były karygodne incydenty typu śmierć Przemyka, ale to jednostkowe sytuacje wyniesione do rangi symbolu. W NRD również prywatna inicjatywa była zakazana niemal całkowicie, a w Polsce przedstawiciele takowej byli najbogatszą warstwą społeczeństwa. Dobra koniec dygresji.

        Kurczę, jak to dzisiaj ciekawie brzmi większa ilość samochodów na 1000 mieszkańców równa się większemu rozwojowi cywilizacyjnemu, dzisiaj jest dokładnie odwrotnie. Czekam z niecierpliwością na artykuł. A żeby szybciej Ci się pisało to po prostu unikaj wchodzenia w szczegóły na temat na przykład dokładnej oferty modelowej konkretnego producenta, kto będzie chciał ten sprawdzi.

        Jugosławia to był właściwie komunizm tylko z nazwy. Problemy były tam raczej wyłącznie na gruncie narodowościowym. Niemniej jednak dzisiaj kraje te mają bardzo małą ilość samochodów na 1000 mieszkańców w porównaniu do reszty Europy.

        P.S. O kraje skandynawskie też zahaczysz w artykule?

      • To nie jest żaden mit – enerdowcy sami siebie nazywali ironicznie “Austellfenster des Kommunismus” – oknem wystawowym komunizmu. To był kraj najłatwiej dostępny dla Zachodu i jako kulturowo nieodróżnialny od RFN stanowił idealną bazę porównań, więc to tam zezwalano na większą konsumpcję niż gdzie indziej. W komunizmie nie jest ważne, ile ludzie produkują, tylko polityczna decyzja co do procentu produkcji, jaki trafia do sklepów. U nas w latach 80-tych działały setki zakładów, ale w sklepach nie było nic. Tymczasem w 1990r. z dnia na dzień pojawiły się wszystkie towary w dowolnych ilościach, mimo że zakłady masowo upadały i zwalniały pracowników – właśnie dlatego, że znikł odgórny nakaz kierowania produkcji na potrzeby inne niż ludzkie. W NRD ten nakaz był zawsze łagodniejszy, właśnie w celach pokazowych. Tam nawet dało się kupić towary zachodnie, za lokalne, enerdowskie marki – ewenement na skalę całego RWPG. Emeryci często jeździli Golfami I, dostępnymi normalnie za lokalne pieniądze, w dodatku bez kolejki – drogo, ale bez talonów i przydziałów. Podobnież mój tata wśród enerdowskich towarów kupowanych hurtowo w pociągu relacji Zgorzelec-Kraków przywoził między innymi cukierki marki Mars (identyczne jak batony, tylko formatu cukierkowego). One leżały w NRD w każdym sklepie, kupowane przez państwo za dewizy zarabiane przez cały blok wschodni, żeby pokazać, że nie jesteśmy gorsi (chociaż i tak byli, ale to inna sprawa).

        W dzisiejszych czasach kraje rozwinięte dalej mają najwięcej samochodów, wbrew propagandzie twierdzącej co innego. Dalej też kupują najwięcej nowych aut i wcale nie chcą przestać. Odpowiednie dane liczbowe znajdziesz w pięć sekund.

        Skandynawię też oczywiście wspomnę, podobnie jak Szwajcarię. Zgodnie z poprzednim paragrafem, stopień zmotoryzowania ludności należał tam (i nadal należy) do najwyższych w świecie, mimo że ideolodzy twierdzą coś innego. W Islandii masz aktualnie 824 auta na 1000 ludzi, w Szwajcarii 716, w Finlandii 617. Szwecja i Norwegia mają trochę mniej, ale też w granicach 500, czyli bardzo dużo (a mieszka tam mnóstwo przyjezdnych, którzy wegetują na zasiłkach i nie uczestniczą w ogóle w życiu gospodarczym, więc zaniżają statystyki – zanim to się zaczęło, czyli w latach 70-tych czy 80-tych, Szwecja osiągała poziom RFN czy Francji).

      • @SzK, no tak, ale sprawa nadrzędna, samochody. Gówniane, ale było ich stosunkowo dużo. Skoro takie okno porównań. To jak właśnie się mają hordy Volkswagenów, Audi, BMW i Mercedesów na zachodzie do hord Trabantów i Wartburgów ? Czy, gdyby robić pokazówkę to nie można by było kupić 20-30 tysięcy Mercedesów, czy tak uwielbianych przez funkcjonariuszy państwa Volvo i dać ich najbardziej zasłużonym obywatelom? I korków by nie było i by ładnie wyglądało na ulicach. Nie prowadzono prac konstrukcyjnych nad nowymi samochodami, bo właśnie bano się, że jak przesunie się środki na rozwój motoryzacji to zabraknie ich na artykuły życia codziennego i będą one na kartki, tak jak w PRL. Kolejna sprawa. Widzisz Ty nieco pamiętasz lata 80 i powszechny kryzys i może w ten sposób uogólniasz cały okres PRL-u. Ja sam PRL-u nie pamiętam, ale dużo czytam, staram się przeczytać przynajmniej jeden artykuł na temat PRL w tygodniu i zdaje sobię sprawę, że cały PRL nie był, że tak powiem jednorodny. Przecież w latach 70, szczególnie na początku też w Polsce zachodnie towary były dostępne, nie wiem jak było z batonikami Mars, ale przecież uruchomiono produkcję Coca-coli i ogólnie był to okres kiedy PRL najbardziej zbliżył się do zachodu. A co do NRD cóż pamietaj, że już jak doszedł do władzy Gorbaczow to nie mógł się za Chiny ludowe dogadać z Honeckerem. Wydaje mi się, że Erich Honecker wywodzący się z przedwojennych niemieckich komunistów faktycznie do końca wierzył w ideologię socjalizmu pomimo, że reszta odpuściła już w latach 70 stąd w NRD było tak, a nie inaczej. Nie wiem też skąd wziąłeś, że emeryci jeździli Golfami I. Tak się składa, że czytałem artykuł na ten temat. Golfy były tam najczęściej spotykanymi samochodami zachodnimi, nie zmienia to faktu, że takowych było tam stosunkowo mało w porównaniu do PRL. Samych Golfów w pierwszej transzy ponoć z okazji 30-lecia NRD sprowadzono 10 tysięcy sztuk. Pod koniec lat 80 było ich około 22 tysiące i były to najpopularniejsze auta zachodnie tam. Nie wiem skąd masz info jakoby jeździli nimi emeryci. Za to marki, że tak powiem premium, jak Mercedes, Audi, czy BMW nie były tam w przeciwieństwie do PRL-u w ogóle spotykane. Bardzo utrudniony był po prostu import używek z zachodu, który w PRL-u jak sam wiesz istniał, aczkolwiek na o wiele mniejszą skalę niż dzisiaj.

        Jasne, że kraje rozwinięte kupują najwięcej samochodów, tylko kurczę jedno słowo klucz: floty. Co raz więcej ludzi jeździ autami służbowymi. 99% korporacji pochodzi przecież z krajów wysoko rozwiniętych stąd też dane współczynniki. Niemniej jednak zauważ, że w metropoliach takich jak Berlin, a nawet Nowy Jork liczba samochodów na 1000 mieszkańców niedługo spadnie poniżej 200, a poniżej 300 już dawno spadła. Serio coraz mniej rodzin decyduje się tam na posiadanie samochodu. Co do Islandii, Szwajcarii, czy większej części USA, tam się po prostu nie da żyć bez samochodu. Komunikacja międzymiastowa jest słaba, a w USA w niektórych miejscach w ogóle nie istnieje. Nawet w Polsce obecnie więcej gospodarstw domowych na prowincji posiada samochód, niż w miastach. Im kraj bardziej zurbanizowany tym ilość samochodów na 1000 mieszkańców mniejsza. A co do lat 70 i 80 to wtedy jeszcze chyba wszędzie na zachodzie prowadzono politykę prosamochodową.

      • W NRD samochodów było więcej, bo odziedziczyli fabryki po przedwojennych Niemczech. One były gotowe, stały i działały. Zakład w Zwickau (Trabant) to przedwojenne DKW i Horch, jedna z większych fabryk całej III Rzeszy, a Eisenach (Wartburg) to dawne BMW, też wielki i nowoczesny kompleks. Techniki nowej nie opracowywali – do końca jechali na przedwojennych dwusuwach DKW, tylko karoserie zmieniali (częściowo z duroplastu, żeby zaoszczędzić stal na czołgi). Poza tym Niemcy byli Niemcami – mieli jedyne w Europie dobre autostrady i benzynę we krwi. Tak jak Polakom nawet Stalin nie odebrał prywatnej ziemi i kościołów (bo polskiemu chłopu nie da się tego odebrać), tak samo Niemcom nie odebrał samochodów. Tak samo zresztą jak Czechom, z podobnymi tradycjami przedwojennymi i możliwością eksportu (bo Skoda i Tatra miały jakąś renomę na Zachodzie, w NRD niestety było gorzej, bo wszyscy producenci zostali na Zachodzie, nawet jeśli mieli fabryki na terenie NRD).

        Kiedy Polacy zaczęli w 1948r. stawiać FSO i dogadywać się z Fiatem za plecami Stalina, ten się wkurzył i powiedział, że samochody powinny produkować tylko NRD i CSRS, bo tylko one mają tradycje. Z łaską dał nam Pobiedę, żebyśmy zerwali deal z Fiatem, bo fabryka już prawie stała – i tylko dlatego mieliśmy motoryzację. Tak że prymat NRD i CSRS to też była odgórna decyzja Sowietów.

        W polskich latach 70-tych było trochę zachodnich produktów, ale albo produkowanych u nas na miejscu (jak Coca-Cola właśnie), albo z Pewexu za dewizy (najczęściej), albo, w ostateczności, kupowanych przez państwo za kredyty, które po ledwie kilku latach poskutkowały bankructwem całego kraju i stanem wojennym. Taka mała różnica w stosunku do NRD, gdzie taki stan był permanentny i nie wymagał zadłużania się (bo finansował to pośrednio cały blok wschodni).

        Co do dzisiejszego rynku: w Polsce osoby prywatne kupiły w 2018r. 22% sprzedanych samochodów nowych, w Niemczech – 36%, czyli ponad połowę większy udział był.

        W Paryżu czy Londynie – jasne, że dziś jest aut mniej, bo po prostu prawie nie wolno jeździć autem. Dopóki było wolno, to ludzie jeździli. Na tej samej zasadzie można by twierdzić, że w stalinowskim ZSRR ludzie nie lubili samochodów – po prostu mieli zakaz i tyle. Zresztą również z powodu takich restrykcji i kosztów aktywni ludzie coraz częściej wyprowadzają się z dużych metropolii na przedmieścia, albo wręcz na wieś, a w centrach pozostają tacy, co faktycznie żyją jak mrówki w mrowisku i to też statystyki robi (nie mówiąc o tym, że “rodzina” coraz częściej oznacza dziś singla, który nie rusza się nigdzie poza biurem, supermarketem i pubem, nawet w krakowskich korporacjach to widać, a na Zachodzie jest jeszcze powszechniejsze).

        I jeszcze jedna uwaga co do ostatniego zdania: nie ma czegoś takiego, jak polityka “pro-samochodowa”. Jest albo anty-, albo żadna. Polityka nie jest w stanie wyczarować wartości z niczego: może ją tworzyć przeszkody, albo ich nie tworzyć. W tym drugim przypadku ludzie po prostu robią to, co uważają sami. Dopóki tak było, to auta kupowali. Przestali, kiedy stworzono przeszkody.

      • @SzK, jasne, że mieli tradycje, ale sam zauważ, że Wartburg jeżeli chodzi o karoserię to w latach 60 nie odbiegał wcale od zachodnich aut. Produkcja przedwojennych niezmienionych EMW i IF F8 zakończyła się dosyć szybko. Patrz jednak, że trochę konstruowali, tylko od lat 70 nie było pieniędzy na wdrożenia. Z drugiej strony motocykle MZ i motorowery Simson stały lata świetlne od polskich WueSeK i Rometów. Niemcy mają po prostu gen inżynierski we krwi. A co do stwierdzenia, że Niemcom nie odbierze nikt samochodów, no to zauważ, że przed II WŚ mieli oni o wiele mniej samochodów niż Francja, czy Wielka Brytania. Fakt, że dużo konstruowali, ale produkcja wspomnianego tutaj BMW chociażby to było kilkanaście tysięcy sztuk rocznie. Tak więc byłbym ostrożny w stwierdzeniu jakoby po wojnie w DE powszechny był kult samochodu. To się pojawiło tam chyba w latach 60, kiedy Beetle, a wcześniej może mikrosamochody stały się dostępne, dla każdego przeciętnego Hansa. Oczywiście tak mała skala produkcji samochodów przed II WŚ to w pewnym, a może i nadrzędnym sensie pokłosie sromotnej porażki w I wojnie światowej i gigantycznych odszkodowań. Patrz, że zakłady Opla wywieziono do ZSRR i zrobiono Moskwicza, a jednak z jakichś powodów zakłady w Eisenach i Zwickau zostały i do połowy lat 60 się rozrastały.

        A masz dane, jaki procent samochodów kupowały osoby prywatne w czasach żelaznej kurtyny? W DE właśnie będzie większy współczynnik kupowania samochodów prywatnie z tego względu, że nie jest tam w modzie “kilkuletnia klasa premium”, tylko Niemcy mierzą siły na zamiary, a koszty serwisu mają większe niż w Polsce, że w cenie tej przysłowiowej E90 wolą kupić nowe Polo z salonu. Do tego dochodzą oczywiście podatki, niemniej jednak już od lat 80 kiedy W115 takie jak m.in. miał Twój tato szły do PRL za grosze to u nich przecież liderem rynku był Golf plasujący się 2 segmenty niżej niż wspomniane W115, tak więc takie zachowanie nie jest pokłosiem umweltzone itp., a zwyczajnego pragmatyzmu. Nie wiem czy masz kontakt z ludźmi mieszkającymi w Niemczech, ja mam tam rodzinę i tak jak juz wcześniej mówiłem Umweltzone to problem praktycznie całkowicie nieodczuwalny.

        Jako politykę prosamochodową rozumiem m.in. budowę nowoczesnych darmowych autostrad, tanie nieopodatkowane paliwo, niskie koszty ubezpieczenia etc.

      • Konstruktorzy są wszędzie, ale właśnie o to chodzi, że “nie było pieniędzy”. Co to znaczy w komunizmie? Że po prostu fundusze szły gdzie indziej, w sposób zaplanowany.

        “Kult samochodu” powszechny był wszędzie, od pojawienia się pierwszych popularnych modeli, aż do rozkręcenia politycznej nagonki na motoryzację i stopniowego zaostrzania szykan dla kierowców na początku XXI wieku. Jasne, że w latach 30-tych Niemcy mieli mniej samochodów niż Anglia i Francja, bo mieli za sobą Traktat Wersalski, hiperinflację i znacznie cięższą postać Wielkiego Kryzysu, ale tradycje inżynierskie i samochodowe (od Karla Benza począwszy) były tam najsilniejsze.

        Nie wiem, co Ty masz do tego “kilkuletniego premium”, że w każdej dyskusji wracasz do tego, niezależnie od pierwotnego tematu. Każdy człowiek ma inne preferencje, każdy lubi coś innego. To Niemcy wymyślili wkładanie diesli do starych S-Klas, którymi jeździli studenci, to tam emeryci kupowali sobie za odprawę Mercedesy i jeździli nimi do śmierci, nierzadko przez 20 lat. Wiadomo, że kompakty zawsze będą wyprzedzały droższe auta, ale to właśnie w Nieczech tych droższych jest najwięcej, do dzisiaj zresztą. A o zakazy jazdy starszych aut (znów nie wiem, czemu wracasz do tego w każdej dyskusji) spytaj się lepiej emerytów i rzemieślników, no i szwajcarski parlament, który odrzucił ten pomysł bazując na doświadczeniach Niemiec. Ale o tym już kiedyś pisałem i szkoda mi czasu, żeby to powtarzać kolejny raz, bo nie o tym tutaj dyskutujemy.

        Budowa autostrad – jasne, to jest ogólnie infrastruktura gospodarcza, tutaj się zgodzę, z tym że na drogi płacimy specjalny podatek drogowy, więc nikt łaski nie robi (podatek drogowy w formie polskiej to akurat najuczciwszy z podatków – bo najbardziej zbliżony do normalnej transakcji “coś za coś”). Nieopodatkowane paliwo – to jest właśnie brak polityki, a nie polityka. Ubezpieczenia – to już czysty rynek, jak kto wycenia ryzyko i jaką marżę sobie nalicza. Im większa konkurencja (a więc mniej odgórnych regulacji), tym ceny będą niższe.

      • @SzK, ale ja nie mam nic do kilkuletniego premium, co więcej sam takowym jeżdżę z tym, że nie mam choinki na desce, łysych opon, braku zbieżności, dziurawego tłumika i wielu innych co jest domeną wielu E39, Audi A6 C5 itp. na polskich wsiach. Chodzi o te mierzenie sił na zamiary i zdawanie sobie sprawy z kosztów serwisu takiego auta. Nie mówię tu broń boże o miłośnikach motoryzacji nawet, a o przysłowiowej cioci Gertrudzie i wujku Hansie w wieku 55+ którym już dzieci wybili z domu i zdają sobię sprawę, że nie potrzebują dużego auta toteż kupują Polo, badź Golfa z salonu. Jasne, że każdy może jeździć czym chce, z tym, że właśnie tym Polacy różnią się od Niemców że uprawiają na o wiele większą skalę druciarstwo. Ja w BMW E46 1,8 przez 2 lata eksploatacji włożyłem jakieś 5-6 k zł, wszystko robię na oryginalnych częściach i wiem doskonale, że nigdy nie odzyskam tego co włożyłem w auto. Czy to podejście pragmatyczne? Oczywiście, że nie. Niemniej jednak to auto jest tego warte, miłośnik motoryzacji to zrozumie, ale ciocia Gertruda już nie i pójdzie do salonu po nowe Polo. A w Polsce musi być A6ka rocznik 05 pod chałupą bo “co ludzie powiedzom, że my jakąś polówką jeździmy z halynkom”.

        Jasne, że emeryci kupowali za odprawę Mercedesy i BMW w latach 80 i 90, auta te były megatrwałe, a rozrządy starczyły na wieczność, przy czym były komfortowe i dosyć szybkie. Jak najbardziej rozsądny wybór na ostatnie auto. W dzisiejszych czasach nie wiadomo co umrze szybciej. Emeryt czy rozrząd w A8ce 😉 Dalej w modzie są też kampery.

12. W 91′ podrywałem w Jastrzębiej Górze dziewczynę która miała Samuraja z 89 roku.
    Była rudą mega laską.
    Na dodatek córką właściciela objazdowego wesołego miasteczka.

    • Ale kombo 😀

13. Patrząc na zdjęcia Samuraia od razu skojarzyłem, że on przecież grał w filmie Młode wilki, pokazującym takich w pewnym sensie “młodych, dynamicznych, aktywnie spędzających czas i chcących podkreślić indywidualność”.

14. szkoda ze o najnowszym nic nie napisaleś , bo design po prostu jakby sie w czasie cofnąć