GALERIA SŁAW: PAN BEZPIECZNIAK

30 Comments on “GALERIA SŁAW: PAN BEZPIECZNIAK”

1. Przewidywanie przyszłości i zachcianek klientów to jedno ale teraz to działa raczej w drugą stronę. Producenci kreują potrzeby klientów (kup SUVa to będziesz modny) i wciskają im produkty, których normalnie nie udało by im się sprzedać.

   • Tak, to prawda, że producenci kreują modę. W sumie zawsze kreowali – np. modę na 40 kg chromu na karoserii, półmetrowe skrzydła błotników, chowane reflektory, dach z powłoką z winylu i inne rzeczy, które są niby bzdurne, ale z jakiegoś powodu nam się podobają 🙂

     Zastanawiam się tylko, co decyduje o tym, że niektóre trendy mody mijają szybko, a inne zostają na bardzo długo?

     • Jeżeli chodzi o powyższe, to odpowiedź jest, do pewnego stopnia, prosta. Genialne światła pop-up (o jakich zawsze marzyłem) szybko zniknęły, ponieważ były zwyczajnie niebezpieczne dla pieszych. Dachy z winylu trochę żyły, ale ponoć pod takim pokryciem rdza szaleje, a sam dach kiepsko znosi upływ czasu. W latach 50-tych czy 60-tych samochody cechowały się kiepską żywotnością, ale już w latach 80-tych to się poprawiło. Sądzę, że dlatego, w uproszczeniu, winylowe dachy wyleciały z oferty.
       O chromie gdzieś czytałem, ponoć kwestia podaży chromu się zmieniła, ale niestety teraz tego artykułu nie znajdę, bo to lata temu było. Trzeba by prześledzić historię rynku tego surowca.
       Skrzydlate błotniki? Sądzę, że były zbytnim marnotrawstwem zasobów. Nic nie dawały, wystawały znacząco co sprawiało, że są niebezpieczne…
       A trendy typu SUVizacja mogą być długotrwałe, bo przecież na SUVach można pewnie nieco lepiej zarobić?
       Pamiętam, że kilka ładnych lat temu porównywałem oferty kilku producentów. Ten sam pojazd w wersji sedan / kombi vs SUV z tym samym silnikiem i napędem. Każdy jeden SUV był droższy o dobre 10 – 15%. Śmiem wątpić, żeby koszt produkcji był w każdym przypadku o tyleż samo wyższy.

     • Wszystko, o czym mówisz, tyczy się po trochu wszystkich tych zjawisk. SUV to też marnotrawstwo zasobów, też jest niebezpieczny dla pieszych, a na chromie i skrzydłach zarabiało się, że hej!! (bo “zarabianie” polega wyłącznie na tym, że coś się ludziom podoba, więc skłonni są za to płacić wyższe marże) 🙂

     • Pobawiłem się w krótką analizę odnośnie chromu; chyba jednak nie w tym tkwił problem.
       Dla lat 1950 – 1970 (czyli okresu, w którym chrom brylował i zniknął) cena tegoż wahała się od $73/t do $128/t, przy czym już w 1953 osiągnęła cenę $110/t, by przez kolejne lata osiągnąć średnią cenę $89/t i wzrosnąć do $112/t w latach 1957 – 58.
       Jedyny spadek wydobycia nastąpił w r. 1954 by już w kolejnych dwóch latach przekroczyć wydobycie z r.1953. Generalnie światowe wydobycie nieznacznie rosło w całym tym okresie, tak jak i nieznacznie rósł import w USA, z nieznacznymi spadkami w poszczególnych latach. Wątpię żeby były one wystarczające aby zmienić coś w stylistyce samochodów we wspomnianym okresie.
       Ale trzeba by jeszcze dokładniej przeanalizować rynek. A mogło też chodzić o zupełnie inne czynniki; może właśnie na chromowanych dodatkach zaczęto zarabiać mniej? Albo uznano, że na czym innym da się lepiej? Ciekawe, hmm…

     • Plastik na bank był znacznie tańszy od jakiejkolwiek galwanizowanej stali…

     • Sam chrom w chromowaniu to stosunkowo niewielki koszt – bo i warstwa chromu na elemencie jest cieniutka.
       Problem w tym, że ozdobny element chromowany, ze stali czy ZnAlu:
       – trzeba wyprodukować, przez tłoczenie czy odlewanie
       – trzeba wypolerować
       – trzeba pomiedziować
       – trzeba poniklować
       – trzeba pochromować
       A i nie zaszkodzi jeszcze wypolerować po miedziowaniu. Kiedy plastyk wystarczy odlać.
       Chrom zaczął znikać w trakcie stagflacji lat 70. Społeczeństwo zachodnie realnie biedniało, więc mniej było pieniędzy na “zmarnowanie” na ozdoby – trzeba było poszukać bardziej wydajnych technologii. W dodatku lata 70. to gwałtowne przyspieszenie stopnia komplikacji auta, które pomimo wzrostu komplikacji nie mogło wiele podrożeć.
       A że plastyk był ciągle czymś nowoczesnym, detale były lżejsze (kryzys paliwowy, prawda) chrom się już trochę opatrzył i spowszedniał no i trzeba było wymyślić “coś nowego” (lata 70 to też stagnacja stylistyki)- to nic dziwnego, że tak się przyjął.

       Jest jeszcze jedna rzecz. To, co zwykliśmy nazywać ogólnikowo chromem, bardzo często chromem wcale nie było. Całe mnóstwo połyskliwych detali robiono z aluminium, albo ze stali nierdzewnej. Na tym sympatycznym Plymouthu: https://i.pinimg.com/736x/5f/c5/f1/5fc5f12826c39bae6da68ade6c067822–animal-jokes-car-museum.jpg
       chromowane są: zderzaki, kołpaki, klamki drzwi, tylne lampy, lusterko i statuetka na masce – kiedy na aucie pełno błyskotek.

2. Właśnie miałem dokładnie to samo napisać co kolega robal. Takie czasy niestety.
   P.s w pierwszym zdaniu pada słowo – wyperswadować czyli perswazją odwieść od zamiaru . Więc chyba to nie pasuje do sensu tego zdania.

   • Masz rację, zaraz to poprawię

3. Taka ciekawostka- chyba Harari pisał iż obecnie więcej ludzi ginie w wypadkach drogowych niż podczas wojen. Oczywiście, gdybyśmy jeździli samochodami z lat 50., ofiar było by jeszcze więcej. Swoją drogą, obecnie w Polsce rocznie ginie 2 razy mniej ludzi w wypadkach niż te 10-15 lat temu

   • Ludzi na drogach ginie dużo, bo po drogach chodzimy i jeździmy wszyscy i codziennie. To nie znaczy wcale, że na drogach jest mniej bezpiecznie niż na wojnie.

     Postęp oczywiście jest ogromny i w największym stopniu wynika z jakości infrastruktury i świadomości ludzi. Ale z konstrukcji samochodów oczywiście też.

     • Oraz stanu tych samochodów – przeciętne auto na polskiej drodze 15 lat temu dziś byłoby pewnie uznane za rupiecia.

4. Pamiętam szał na testy NCAP i całą linię marketingu wokół tego zbudowaną przez Renault. Nawet reklama w tv przedstawiała balet rozbijanych aut. Później, kiedy pewne ich rozwiązania stały się standardem temat ucichł.
   Co do postrzegania marek jako bezpiecznych – volvo cały czas w sumie ma taką renomę, ale właśnie w śród młodszego pokolenia to renault jest wymieniane jako drugie a nie mercedes.

   • NCAP się trochę zdewaluował, odkąd zaczął odejmować bardzo dużo punktów za brak brzęczyków i gadżetów. Poza tym dzisiaj postęp w konstrukcji bezpiecznych karoserii poszedł bardzo daleko i objął wszystkich wiodących producentów aut (sprawdzić, czy nie Chiny 🙂 ). Dlatego zwracamy na to mniejszą uwagę – bo po prostu wszędzie jest bardzo dobrze.

     • Według mnie ciekawie (czy raczej nieciekawie) wyglądają testy Euro NCAP samochodów z lat 90. – jak porównać do samochodów z wczesnych lat 2000., to widać różnicę (choćby brak łamiących się słupków podczas zderzenia w nowszych pojazdach). Jestem więc zdania że testy zrobiły dobrą robotę- nawet jeśli samochody budowano “pod testy” (czyli tak aby wypadać jak najlepiej w teście, a nie w realnym zderzeniu). Zresztą, podobno jest jakaś skandynawska organizacja (agencja ubezpieczeniowa Folksam?) która zbiera dane, na bazie których można wywnioskować że faktycznie im więcej gwiazdek, tym samochód jest bardziej bezpieczny.

     • Postęp przez ostatnie 20 lat jest oczywiście znaczny, nikt tego nie neguje

     • Mam wręcz wrażenie, że, przynajmniej w Europie, największy postęp w dziedzinie bezpieczeństwa biernego aut dokonał się właśnie jakoś pomiędzy 1997 a 2003 rokiem. Potem już wszystko miało po 4 – 5 gwiazdek, i, przynajmniej oglądając nagrania z crash – testów, niewiele różniło się od aut współczesnych. Przełom tysiącleci to też początek realnego, masowego zainteresowania bezpieczeństwem biernym – mam wrażenie, że wcześniej interesowało to głównie władze. Patrząc na przykład USA, producenci spełniali federalne normy, ale specjalnie z własnej woli poza nie nie wybiegali. Wyjątkiem był tu może Ford w sezonie 1956, tworząc miękkie deski, wyłamywalne lusterka, kierownice z pogrążonym środkiem, pasy, bezpieczne zamki – i intensywnie je reklamując, podobno nawet sprzedając poniżej kosztów – ale nikt nie był specjalnie zainteresowany dopłatą.

       W kwestii bezpiecznej kolumny kierownicy, podobne do opisywanego wydaje się w swojej idei rozwiązanie VW z 1968 roku – kolumna była faktycznie rurką, tylko nie falistą, a perforowaną – na oko, powinna zachować się w razie uderzenia bardzo podobnie. https://4.allegroimg.com/s1024/0cfc54/66d856b44623b4bca6027bf34f04

       Mercedesowskie bezpieczne zamki mają, oprócz opisywanej, jedną wadę. Lubią się zaciąć i wtedy właściwie nie ma szans na otwarcie drzwi od zewnątrz – mechanizm działa, ale stożek klinuje się w swoim uchwycie. Jedyne co pomaga, to solidne uderzenie z bara w drzwi od środka. Trudno powiedzieć z czego to się bierze, ale na tę przypadłość cierpiało kilka Mercedesów z lat 50, z którymi miałem przyjemność.

5. Skoro poruszono temat łamanej kolumny kierownicy- podobno mitem jest teza że Daewoo Tico nie miało tego rozwiązania. Ot, spotkałem się z tezą że we wczesnym Tico owa łamana kolumna nie działała poprawnie przy mocno skręconych kołach (ale i tak była łamana!), ale jednocześnie większość Tico miała mieć poprawiony wariant kolumny. Ta teza do mnie przemawia- w końcu Tico to tak naprawdę japoński samochód z lat 80., a jestem przekonany że Japończycy wiedzieli w latach 80. o istnieniu rozwiązania zwanego łamaną kolumną kierownicy. Ergo, Tico było nieprzesadnie bezpieczne, ale nie aż tak jak jest to kreowane (choć i tak wolał bym siedzieć w Mercedesie klasy S podczas kolizji 😉 ).

   • Ja tylko słyszałem, że Tico nie wolno podnosić przy otwartych drzwiach, bo się powichruje 🙂 Ale o kolumnie kierownicy – nie.

   • O tym braku łamanej kolumny kierownicy w Tico to i ja słyszałem, i że u nas auto dostało homologację, a w EU już nie (właśnie przez to). Ile w tym prawdy, nie wiem. Ta opowieść zwykle pada z ust tych samych ludzi, którzy mówią, że Francuzi ukradli nam Beskida, a Mercedes prawie zbankrutował przez W123. 😉
     A samo Tico z łamaną kierownicą czy bez, i tak jest wybitnie niebezpieczne. Przednie błotniki się wgniatają kiedy opieramy się o nie tyłkiem, a słupki są cienkie. Całe autko jest bardzo lekkie, filigranowe. W latach młodzieńczych kolega miał Tico, ochrzciliśmy je imieniem “Kartoniusz”.

     • Podłubałem trochę. Ponoć od r.1995, czyli od rozpoczęcia jego produkcji przez FSO, Tico miało łamaną kolumnę kierownicy. Widziałem też schemat, rzeczywiście wygląda, jakby się łamała, ale inżynierem to ja nie jestem.
       Natomiast znalazłem też zdjęcia starszych kolumn no i, znowu podkreślę – inżynier ze mnie żaden, ale pojęcia nie mam gdzie tamte mogłyby się w ogóle łamać.

     • “polskie” Tico napewno ma “łamaną” kolumnę kierownicy, jak będę na działce, to mogę zrobić zdjęcie, bo tam trzymam moje Tika, jak z Koreańskim (sprzed 96r) to nie wiem, rozebrałem takie jedno na złomie, ale w celu wyjęcia zespołu napędowego oraz unikatowej czarnej deski rozdzielczej z czarnym licznikiem (a nie niebieskim), a na kolumnę nie zwracałem uwagi, pewnie też ją wykręciłem, myślę, że zwrócił bym uwagę gdyby była prostą rurą, ale raczej to nie możliwe, bo wydaje mi się, że tam przekładnia nie jest w osi z kierownicą i że tego wogóle nie dało by się zrobić (ale mogę się mylić).
       Zdrowe Tico można podnosić gdzie i kiedy się chce, a przegnite to zależy już od stopnia przegnicia… tyle, że trafić zdrowe Tico można w zasadzie wyłącznie u mnie 🙂 ja tam kocham ten samochodzik bo jest śliczny i słodki, ale owszem, trochę strach nim jeździć, bo on idzie bez problemu 160 a i więcej by się dało – gaz jeszcze sporo nie do dechy) ale nawet ja się już bałem 🙂 (maska próbuje się oderwać z zamka)

     • To skoro poruszyłem temat Tico- jakiś czas temu, w jednym z moich wpisów, dałem do zrozumienia iż powinno być protoplastą samochodu przyszłości 😉 https://milimoto.wordpress.com/2022/03/09/samochod-przyszlosci/

6. Korekta obywatelska: jest “gumowy zderzaki” w wytłuszczonym fragmencie przed obrazkiem z Terracruiserem. A zardzewiały to był raczej ten Mercedes z filmiku z crash testem, coś niecoś tam się z niego osypało po uderzeniu.
   PS. Też pamiętam jak Renault wszędzie ogłaszało że każde auto z gamy ma 4 gwiazdki NCAP (wtedy max), a tematem gwiazdek się zainteresowałem kiedy rozbiłem Seicento, prędkość 30 km/h a auto na złom

   • Z małymi autami niestety tak jest…

     A za korektę oczywiście dziękuję.

   • to ja nie wiem w co Ty przywaliłeś, czyżby w drzewo?
     ja Cieniasem przywaliłem na rondzie rogiem w bok zjeżdzającego ze środkowego pasa Audi, to w Cieniasku pękł tylko migacz (nie rozsypał się) i Cieniasek zmienił tor jazdy na ten zgodny z tym Audi. w Audi wgniotły się oba boczne drzwi.
     potem Szwagierka przywaliła nim w tył jakiegoś minivana, chyba Voyagera takiego nowszego w tylny róg, to rozwaliła mu zderzak i wgniotła trochę róg, w Cieniasie nie stało się nic.
     wcześniej też kupiłem rozbitego Cieniaska za 500zł w celu pozyskania zespołu napędowego 900i w celu przełożenia w moją budę gdzie była 700tka “pożerać uszczelek pod głowicą” no i ta 900tka była uderzona centralnie w bok od pasażera – dziadek – jego właściciel wyjeżdzał z podporządkowanej i nie zauważył pędzącego BMW które wbiło się przodem w Cieniaska, dziadek opowiadał że przeleciał bokiem kiladziesiąt metrów, po czym jak się zatrzymał, to zawrócił w swoją uliczkę i zgasił silnik, na całej szosie walały się strzępy przodu tego BMW, które nie wiem czy jeszcze ktoś był w stanie wyremontować, a dziadek Cieniaskiem wrócił normalnie do domu (jeździłem nim przed zakupem i jeździł prosto) dziadek nawet podjął próby naprawy polegające na zakupie drzwi pasażera, ale nie chciały pasować i się zamykać, bo wgnieciony był też dość sporo tylny słupek oraz próg (szło by to wyprostować, ale on nie miał gazu więc dla mnie bezużyteczny).
     no i jeszcze jeden znany przypadek: Wujek miał fabrycznie nowe Cinquecento 700 i w niego wjechał z impetem Żuk, gdy wujek zatrzymał się na światłach, no i w tym przypadku tył wgniótł się tak, że naprawa faktycznie była nieopłacalna (ale ja tego nie widziałem), wujek dostał odszkodowanie i kupił sobie nową Fabię (więc widać mu się opłacało 🙂 )

     Miałem też rozbitą 700tkę w dziwny sposób, ale uderzenie musiało być dość mocne bo nawet dach był przygięty, ciężko otwierające się przez to drzwi pasażera, prawa przednia ćwiartka zgnieciona (nie jakoś strasznie bo szyba przednia nie pękła), niby miał być na części bo silnik nie wydawał się uszkodzony, tylko nieco wykruszone koło pasowe i rozgnieciony alternator, ale jak wyjąłem zespół napędowy to się okazało że rozrusznik ułamał się z kawałkiem skrzyni biegów, ze skrzyni ułamała się też taka “płetwa” – kawałek odlewu do mocowania linki sprzęgła, ale to jeszcze nic, bo najdziwniejsze było to, że musiał się chyba skrzywić wał, bo silnik się nie dawał obrócić do okoła tylko zaklinowywał się i można było tylko prawo-lewo kręcić z pół obrotu może mniej, także w sumie niewiele się z niego przydało…

     • No może CC było twardsze niż Seicento? Skądinąd, tak jak Ty jestem fanem CC – super design z zewnątrz, w środku ta półka nawiązując do Pandy 1, fotele w paski – piękne auto. Oczywiście (jak dla mnie) minus za silnik 700, ale z 900 to sam miód i orzeszki. Absolutny klasyk. Z kolei Seicento to taka rozmiękczona buła, nigdy mi się nie podobało. Za to z silnikiem 1.1 szło jak złe, na niemieckiej autostradzie docisnąłem do 160 i wydawało się że zaczynam odrywać się od podłoża – serio, nawet jako młody i głupi uznałem ze to za dużo.
       A co do wypadku – gołoledź, na drodze były koleiny w asfalcie – nie wiem czy jeszcze są, chyba nie, ale kiedyś tak było że od ciężarówek robiły się w asfalcie koleiny, i w razie deszczu zawsze tam była woda – a zimą lód. Do tego mało kto wtedy wiedział że są opony zimowe (na lód i tak nie pomogą). Więc wpadłem do rowu i auto się przewróciło na dach, no i ten dach się złożył (słupki A się poddały).
       BTW – też dawno temu, ale byłem zimą w Finlandii, i tam można mieć opony z kolcami. Ale to jest fajne – nie na śnieg, tylko na lód, można spokojnie jechać nawet przy mega oblodzeniu.

     • zgadzam się w pełni – sej to wyglądowo taka buła, Cieniasek jest 100 razy ładniejszy 🙂
       w Cieniasach też był silnik 1100, tyle, że znacznie rzadziej
       a zresztą zdrową 900tką też do 160 można się rozpędzić, a trochę z górki to do 170 się udało 😉 a że CC/SC ma REWELACYJNE zawieszenie niezależne to nawet przy takiej prędkości prowadzi się dobrze 🙂

       Raz Cieniasem też wpadłem na lodzie do rowu (z rzeczką), ale przy niezbyt dużej prędkości ok 50 więc już na skarpie przed wjechaniem do rzeczki udało się wyhamować, tylko wyjechać się już nie dało, ale szczęście w nieszczęściu było takie, że było to ze 100m od remizy, więc strażacy mnie wyciągneli Jelczem 6×6 który na drodze pokrytej żywym lodem (ustać ciężko było) wyciągania Cieniasa nawet nie poczuł (w dodatku jeszcze z tego wszystkiego zostawionego na ręcznym hehe)

7. Witam,
   Przeczytałem ten wpis w czsie pobytu w szpitalu po wypadku samochodowym. Myślałem że
   zginę ale wysiadłem z samchodu o własnych siłach, jak zobaczyłem że przodu aż do kabiny nie ma sprawdziłem czy mi nic nie urwało, wszystko było na miejscu. Samochód miał system który wezwał pomoc. Samochód był kombi klasy średniej z 2012 nie będę podawał marki ale z tych droższych. To niestety już trzeci mój wypadek więc wiem co mówię, postęp w bezpieczeństwie jakie zapewniają nowsze samochody jest ogromny. Często nie myślimy o tym przy zakupie, warto o tym pamiętać!
   Dziękuję Twórcy Automobilowni za taką masę interesujących artykułów.
   Pozdrawiam Wszystkich!

   • Dużo zdrowia i bezpiecznej jazdy na przyszłość!!