Jak powszechnie wiadomo, Australijczycy chodzą do góry nogami – dlatego też tamtejsi ludzie odwrotnie trzymają aparaty fotograficzne, czego skutek widzicie powyżej 😉

A tak poważnie, to mieszkanie na południowej półkuli niesie z sobą ciekawe konsekwencje. Przykładowo, kiedy byłem mały, mieszkaliśmy w zatęchłej kamienicy z oknami od północy, gdzie panował wieczny półmrok. Rodzice, bezskutecznie czekając na przydział spółdzielczego mieszkania, w kółko powtarzali – żeby tylko wychodziło na południe, albo chociaż na wschód czy zachód. Tymczasem tata – z wykształcenia nauczyciel geografii – nieraz pokazywał mi globus oświetlony latarką i tłumaczył, skąd bierze się dzień, noc, pory roku i strefy klimatyczne. Za którymś razem, obserwując jak po obracającej się kuli przesuwa się plama światła, dokonałem wielkiego odkrycia – że Australijczycy muszą się cieszyć, jeśli dostaną mieszkanie z oknami od północy!! Tata zaraz wybuchł śmiechem mówiąc, że w Australii mieszkania się raczej nie „dostaje”, tylko kupuje, ale jak najbardziej potwierdził słuszność mojego rozumowania.

Na nowe mieszkanie przyszło poczekać do 1990r.: po tzw. zmianie systemu spółdzielnia napisała, że lokal – owszem, znalazłby się, ale pod warunkiem wykupu za normalną cenę rynkową. Ani chybi – doczekaliśmy się w Polsce Australii, szkoda tylko, że nikt nie zwrócił tzw. wkładu do spółdzielni, który moi dziadkowie wpłacili byli dokładnie 20 lat wcześniej, po ukończeniu przez mamę szkoły podstawowej. Ale chociaż tyle, że okna wreszcie mieliśmy od południa i wschodu, a słońce nadal świeciło po naszemu, nie po australijsku.

Czytaj więcej ›