PRZEJAŻDŻKA PO GODZINACH: ALL EXCLUSIVE

31 Comments on “PRZEJAŻDŻKA PO GODZINACH: ALL EXCLUSIVE”

1. Drugim ciekawym kabrioletem był maluch POP

   • Na Zachodzie robili różne przeróbki, ale BOSMAL był polski.

2. Bardzo sympatyczne autko i szkoda, że nie trafiło w swój czas, bo w Polsce lat 90-tych ten kto chciał mieć “niepoważne” niskobudżetowe cabrio po prostu kupował za flaszkę Syrenę 105 i diaksem obcinal dach. Ciekaw jestem do kogo trafiło to 100 sprzedanych w Polsce nowych egzemplarzy, bo musieli to być ludzie nietuzinkowi i pewnie wiążą się z tym ciekawe historie.
   Osobiście miałem okazję siedzieć w nowym Bosmalu podczas jakiegoś eventu motoryzacyjnego zorganizowanego w W-wie na Pl. Piłsudskiego w 1990 albo 1991 roku. Były wówczas tylko dwa kabriolety postawione przez organizatorów obok siebie: czerwony Bosmal i czerwona Corvette. Pamiętam, że publiczność miała używanie (“jak się zderza to w jednym i drugim strefa zgniotu skończy się na silniku”, “i w jednym i w drugim z za kierownicy nie widać końca maski”), a pracownicy stoiska z Bosmalem sali tam z lekkim zażenowaniem mówiąc coś o
   niskiej cenie i niskim zużyciu paliwa.

   • Pamiętam jak na początku lat 2000 ,jednym jeździł listonosz u mojej ciotki na wsi.

3. Bardzo ciekawie napisane – mocno prawdziwe stwierdzenia że kabriolety w latach 80-90 w Polsce to taka abstrakcja tylko z plakatów nad łóżkiem (i wyjazdów do Niemiec…) . Gdy już komuś udało się kupić auto, to miało być i do wożenia słomy w polu i w niedziele do kościoła. Klimat też był wtedy chłodniejszy w Polsce. Dziś widać renesans, gdy używki tanie i lato ciepłe, można szaleć. Bosmal – wtedy odprakryczniony i tak niepraktyczny maluch – krajowy rynek ocenił ile to warte.

4. To była też seria, tyle że powstała w Niemczech. Około 400 sztuk ich zbudowano

   • Jasne, ale jak mówisz, nie polska. Włoska baza, niemiecka przeróbka – to, że FSM była w Polsce, wiele nie wnosiło. Do niedawna też np Holdeny albo Buicki robili czasem w Gliwicach, ale nikt ich nie nazwie polskimi autami. A BOSMAL był polskim pomysłem, projektem i wykonaniem, tylko na licencyjnej bazie.

5. Halo, a Leopard? Też polski, też kabriolet (a właściwie nawet roadster), też zabawka, i to jeszcze jaka – z V8! Jasne, małoseryjny, ale to jak i ten Maluch.

   • Fakt, było coś takiego, bardzo jednostkowa produkcja, ale za to klientem był chyba król Szwecji

   • Leopardów powstało 7 sztuk. Jak już takie auta wliczamy, to pierwszy był Gepard. Również tylko 7 sztuk zbudowano. Tam siedział silnik R4 2.0, więc nieco mniejszy niż w Leopardzie. Ale też auto powstawało kilkanaście lat wcześniej (pierwsza połowa lat 90-tych).

     • W temacie Leoparda:
       https://autokult.pl/wywiad-zbyslaw-szwaj-tworca-jedynego-polskiego-auta-sportowego-klienci-przylatywali-samolotami,6864743441381888a

6. w latach 90tych to jeszcze na dodatek dochodził poważny problem, że zwykłego malucha łatwo było ukraść, a takiego to już nawet dziecko by ukradło…
   ale fakt, z dzisiejszej perspektywy fajny 🙂 z perspektywy lat 90 a nawet 2000 zupełnie bez sensu, widywałem czasami będąc nastolatkiem takie i wtedy też uważałem je za bezsensowne, szczególnie że te dachy były już wtedy takie sobie i w ulewę zamieniały się w wanny

   a co do Bisa to ja miałem bisa ze zwykłymi fotelami, nie takimi i chyba nawet ze zwykłym układem kierowniczym, ale tego to już nie pamiętam na 100%, choć jeszcze trochę części z bisa leży w stodole (klapa tylna, pas tylny i jakieś drobiazgi, reszta się kiedyś sprzedała, był tak zgnity, że przednie koło chciało odpaść wraz z zawieszeniem)

7. Pamiętam takiego Bosmala na giełdzie we Wrocławiu gdzieś w okolicach roku 2000. Sprzedający chciał zań 1000 zł (odpowiednik dzisiejszych kilku tysiecy zł) i budził rozbawienie wśród oglądających. Polacy zachłysnęli się wówczas sprowadzanymi zachodnimi autami i nikt na Bosmala nawet nie patrzył, mimo że właściciel potrząsał jakimiś papierami czy certyfikatami gorliwie zapewniając, że nie jest to samoróbka.
   Interesem życia było by kupienie kilku takich Bosmali i przechowanie ich do dzisiaj. Warte by pewnie były teraz że 30 może nawet i 40 tys zł. Dziesięciokrotna przebitka, nawet uwzględniając koszty garażowania byłby to chyba niezły interes.

   • To akurat dotyczy większości produktów polskiej motoryzacji i innych demoludów. Wszelkie WSK , SHL czy motorowery Romet osiągają dziś astronomiczne ceny. Za motorynkę (Romet Pony z pierwszej serii (z siedzeniem na sprężynach i metalowym tylnym błotnikiem) w stanie kompletnym nieremontowanym potrafią zawołać 18.000 zł.
     Osobiście kupiłem SHL M17 Gazela w 2002 roku za 50 zł – słownie pięćdziesiąt.
     Dołożyłem nowe opony i akumulator a cztery lata temu sprzedałem za 5800 zł. Dziś mógłbym wołać około 8 – 9 tys. Za junaka po remoncie potrafią wołać powyżej 50 tys. zł

     • to ja mam Rometa ogara 205 z dowodem z prl, z 5 lat temu jeszcze był sprawny, pewnie jak by gaźnik wyczyścić znów był by sprawny 😉
       a parę lat temu zamieniłem się za 3 takie “komary” za Golfa 2 z gazem i w automacie i kompletnie bez rdzy 🙂

   • W dzisiejszych pieniądzach garaż to jest dobre 250 zł miesięcznie, czyli 3000 rocznie. Za 25 lat – 75 tys zł. Plus OC. Plus utrzymanie dobrego stanu auta…

     Dlatego właśnie nie jest prawdą, że na trzymaniu samochodów można zarabiać. Można co najwyżej nie tracić tzw amortyzacji, ale reszta kosztów zostaje i szanse, że zostaną pokryte ze wzrostu wartości, istnieją tylko w przypadku najdroższych aut. Mercedes Gullwing mógł kosztować w 2000r. parędziesiąt tys dolarów, dziś kosztuje półtora miliona. Tyle na garaż starczy, z tym że takie auto trzeba też porządnie ubezpieczyć, a to też tanie nie jest, w dodatku oblicza się od wartości. A jakiekolwiek serwisowanie – bo przecież przez 20 lat wiele rzeczy trzeba zrobić – to też są krocie.

     Tak że tego… ceny klasyków faktycznie szalały przez jedną dekadę (2010-19), ale kto mówi, że na tym można kokosy zbijać, nigdy nie miał starego auta i nie wie, ile to wydatków oznacza. Zwłaszcza że wzrostu dotyczą głównie perełek, których utrzymanie jest coraz trudniejsze.

     • Dlatego z dzisiejszej perspektywy lepszym interesem byłyby motocykle WSK , które w 2000 roku brało się za flaszkę a do jednego garażu wejdzie ze 20 – 30 sztuk, i przebicie cenowe też lepsze.
       Tyle , że 2000 roku chyba nie było takich co by wpadki na taki plan. Wtedy jeszcze można było na złomowisku wygrzebać Sokoła 1000 albo Indiana Four z lat 20.

     • Nie siedzę w motocyklach w ogóle, ale jeśli jest, jak mówisz, to oczywiście masz rację. W garażu zmieści się więcej sztuk, problem ubezpieczenia też wygląda inaczej, a i kwestia regularnego wyjeżdżania na drogę i serwisu też pewnie jest prostsza. Za to kwoty niższe, ale stopa zwrotu, z tego co mówisz, doskonała.

     • W pełni się zgadzam, chociaż średnio to koresponduje z nazwą firmy sprzedającej tego konkretnego Bosmala 😉 z drugiej strony o ile w przyszłości ograniczą się jedynie do zakazu sprzedaży nowych samochodów benzynowych, a nie np. całkowitego zakazu poruszania się nimi, to dobrze zabezpieczone antykorozyjnie coupe, albo kabriolet z końca epoki plastiku na pewno na wartości tracić już nie będzie.

     • Jako urodzonego optymistę bardzo cieszy mnie, że niemieckie strony coraz częściej cytują wypowiedzi tamtejszych ekspertów, że zakaz rejestracji aut spalinowych to mrzonka, która musi zostać odwołana, bo inaczej się cywilizacja przewróci. Inna sprawa, że ja takie newsy wyłuskuję, a mainstream mówi coś innego. Nie wiemy, co nas czeka, więc trzeba się cieszyć chwilą 🙂

     • Podpisuję się pod tym obiema rękami. Już kilka osób mnie pytało, czy takie auto jak youngtimer to inwestycja, kiedy odpowiadałem im ile w nim utopiłem to niektózy byli zaskoczeni.
       Są jednak wyjątki. Otóż rozmawiałem z człowiekiem, który zarówno remontuje takie “inwestycyjne” auta (poza innymi, po prostu drogimi), jak i posiada różne. Niektóre mocarne wersje Mercedesów AMG potrafiły podrożeć bardzo w ciągu kilku ostatnich lat. Pokazywał mi niektóre modele, których to zjawisko dotyczyło, ale dla mnie to tylko lekko używane Mercedesy, więc kompletnie nie rozumiem tego fenomenu. Zwłaszcza, że one nawet nie wyglądają nijak szczególnie.
       Sęk w tym, że takie auto trzeba wyjściowo kupić za pół miliona czy więcej, a w sumie jeżeli kupimy auto za, powiedzmy, 500 tys. i sprzedamy za 700 po kilku latach, doliczając koszty jego utrzymania w międzyczasie i ryzyko związene z uszkodzeniem, kradzieżą, awariami itp. (porównując powyższe z np. nieruchomościami), to wcale nie jest jakiś interes życia moim zdaniem.

     • Nie jestem fanem AMG, ale domniemywam, że one drożeją dlatego, że “dziś już takich nie robio”. Tzn. teoretycznie robio, ale cztery cylindry to jest zaprzeczenie idei, niezależnie od tego, w ile sekund osiągają 100, 200 czy nawet 1000 km/h. Ekskluzywny samochód jest miksem wielu wartości i przeżyć, a dzisiejsze produkty już niestety tego nie oferują – dlatego kto może, wykupuje używane, póki jeszcze są.

     • no ja tam nie pamiętam żeby za 50zł wueski można było kupować, nawet komar kosztował ze 150zł kiedyś a to nie było aż tak mało jak się zarabiało 700zł miesięcznie, to tak jak by teraz kosztował 750zł, a za Wueskę to chcieli wtedy ze 300zł a za tyle to się malucha kupowało 🙂

8. Był tutaj jeszcze jeden przypadek opisywania jednego modelu dwukrotnie i to całkiem niedawno: Polonezy: cztery lata temu Coupe, a ok. półtora miesiąca temu Caro, także no, zasada do podklejenia po dwóch złamaniach:)
   Stacjonował u nas w mieście jeden taki Bosmal w pierwszej połowie lat 90., także wychodzi na to, że w naszej podwarszawskiej mieścinie ekscentryków nie brakowało (inna sprawa, że w ogóle mój ojciec naoglądał się różnych cudów w tym mieście na przestrzeni lat).

   • O widzisz, faktycznie – chociaż Borewicz coupe i Caro to też inne bajki 🙂

     Sto samochodów w kraju to nie jest dużo, ale jeśli one są tak charakterystyczne, jak Maluch cabrio, to łatwo je zauważamy i zapamiętujemy. Stąd tyle wspomnień o tak rzadkim modelu.

9. W latach 1994-95 w centrum Sosnowca na ulicy 3-Maja był fabryczny salon “Bosmala”, stały tam właśnie maluchy w wersji cabrio oraz różne części , do sprzedaży był nawet ten trójkołowy motocykl z silnikiem malucha. Pod koniec można było kupić nawet jedyny egzemplarz 126 el Cabrio który był normalnie wystawiony do sprzedaży a który obecnie jest w muzeum.
   Co do 126p “POP” to przecież całkowicie polska konstrukcja i produkcja której historia była opisywana w “Automobiliście” . Konstruktor kupował auta w Polsce w ramach “eksportu wewnętrznego” i przerabiał wg własnego pomysłu. Auto miało nawet oficjalny “crash-test” żeby dopuścić go do rynku niemieckiego.

   • Ciekawostka z tym Sosnowcem, nie wiedziałem!!

     Co do POPa – nie znalazłem o tym informacji, wyczytałem tylko, że firma miała siedzibę w Mannheim (ciekawe, czemu nie w Polsce? Robocizna byłaby dużo tańsza). A na Zachodzie takich wynalazków było więcej – np. we Włoszech też przerabiali Maluchy na cabrio.

     • Firma produkująca w Polsce auta dla POPa zaczynała za komuny, może dlatego tak to wyglądało.Z tego co pamiętam to przerabiali w większości BISy. Numer gazety o produkcji POPa to “Automobilista 11/2017” tam są wszystkie informacje.

   • ta trajka z tyłem “maluchowskim” jeździła kiedyś po Lublinie, myślałem że to samodział, choć wyjątkowo ładny z laminatowym nadwoziem

     • To też robił Bosmal

10. Co do polskich kabrioletów i roadsterów to jest jeszcze Kirkham Motorsports. Tak, firma amerykańska, Tak firma produkująca repliki. Ale założona przez Pana Kirkhama, który po oglądnięciu helikoptera kupionego przez szwagra produkcji PZL Mielec przyjechał do nas i w Mielcu na bazie kadry pozyskane z PZL Mielec założył firmę która w latach 1995-2003 produkowała repliki cobry. Teraz auta są składane w Utah w mieście Provo. Składane ponieważ całe nadwozia nadal są budowane w Mielcu przy Wojska Polskiego 3. Dlaczego piszę o firmie robiącej repliki? przecież w Polsce działało ich pewnie kilkanaście. Dlatego że auta są świetnej jakości i tak dobrze trzymają wymiary oryginalnych Shelby Cobra, że przez pewien czas Kircham był dostawca nadwozi dla Shelby. Tak W Mielcu budowano aluminiowe nadwozia orginalnych Shelby Cobra. Jako ciekawostkę dodam ze Kirkham Motorsports dla wybrednych klientów zbudował kilka egzemplarzy z nadwoziem z brązu i z nadwoziem z miedzianych blach. Planowano zbudować 6 sztuk Daytony 427 ( i pewnie wszystkie się sprzedały) zbudowanej w taki sam sposób jak Długa Daytona 390 z 1964 roku. Czyli zbudowano krótką wersję 289 i przecięto ją by wsadzić 3 calową ‘przedłużką” pozwalającą na zmieszczenie 7 litrowej V-ósemki. Całość oczywiście wykonana w Mielcu.